کور / شعر / یار نده

یار نده

ماتـــه وعــظ ونـصحـت نــن پــه کـارنده
لـه غــفـلت نــه چــه پـښـتون رابـیـدارنده

مـیـخــانـــو وتــرانــو لـــره بـــه ورشــي
کــه پـښتـون تــه دپـښــتـو وژل عـار نده

زړه کي مینه ومحبت بــه دواړه مړه شي
چـه مـیـن تــر خــپل مـحـبوب وفـادارنده

څوبه خپل ځان څوک پخپله غولول کړي
ځــان بــاداربــولـي غـلام وي واکـدارنده

بــیا بــه څـنګه ورتــه وایـي چـه مـین ده
چــه پـښـتویـي شـي لیلی تــریـني زارنده

که یي ژبه هـره ورځ له منځ نه درومي
بـیا پـښـتون څخـه بل قام چیرته خوارنده

ســـادګــي کـی یـی تـباه کـړو(علي خـانه)
پـه وطن کی مـو دښـمن چـه شي یار نده