نظم : ته به نه مرې

    حفيظ الله ياد

————–

ته به نه مرې د افغان وطن اتله

ته د خاوري د ويده نبضونو شور يې

اماده دا ستا و مرګ ته اولس نه دی

ته شعار يې، د زخمي وطن ټکور يې

/

ته به نه مرې د “چونغر” د غره ملنګه

لا دي غرونه و شپېلۍ ته دي لېواله

لا مستي دي له شعرونو څخه غواړي

لا به زلفو خوروې نری شماله

/

ته به نه مرې تا له مرګ نه شي راتلايه

چي تر څو پوري پښتو وي ته ژوندی يې

ستا رګو کښې افغانۍ وينه بهېږي

ته افغان يې، ته د ستر خوشحال بچی يې

/

ته به نه مرې مرګ به نه راځي ستا نوم ته

ستا د نوم له ورکولو مرګ بېزار دی

په تا يو دا ستا هډوکي فخر نه کړي

ستا وجود زموږ د ټولو افتخار دی

/

ته به نه مرې د غورځنګ لومړی بڅرې

ستا له توشه به يو سور انقلاب زيږي

ته په سرو اېرو کښې پاته يوه هيله

ستا له شعره به دښمن ته ځواب زېږي

/

ته به نه مرې، ستا ارمان به پوره کېږي

“آباسين” اوس تر “آمو” په رسېدو دی

ستا د تږو سترګو تنده به ماتېږي

انقلاب دی، دا وطن په جوړېدو دی

/

ته به نه مرې ته به ټول عمر ژوندی يې

ستا په وينو سره شعرونه به تا ساتي

تا د مرګ له قېده خپل وجود ايستلی

تاريخونه او وختونه به تا ساتي

/

ته به نه مرې ته په ژوند باندي اتل سوې

ته پامير يې تر قيامته به ولاړ يې

ته په لڅو پښو مزل يې تر منزله

ته د هر دور غرمو لره اهاړ يې

/

ته به نه مرې ته بيرغ د آزادۍ يې

ته د دې بې وسه خلګو ترجمان يې

ته پښتو، پښتونواله، ته پښتون يې

ته به نه مرې ته آزاد افغانستان يې

—————–

۰۵ ستمبر ۲۰۱۹