مه وه تدبير مو د تقدير زولانه
د برخليک پښې مو بيا زنځير زولانه

څو به په بند د بنده ګۍ کې يو ټول
له فلسطينه تر کشمير زولانه

د توراند يو د زند يو زندان
له تراجميره تر پا مير زولانه

نه چې وادي د تورې شپې مو کړي بيا
د پر مخيون دا ستر بهير زولانه

تنا مو وکښي د اسمان پر تندي
په بهانه د مرګ او وير زولانه

په ګرمانه کې د ناکړې ګناه
هسې د بل په تور اسير زولانه

څه د وختو د هوسو زليخا
ښكلى يوسف کړ په تزوير زولانه

پرې! شي پرځای د بېګناه «حسنک»
کوم ګناهګار امير، وزير زولانه

د زر و زور خدايان دې ګرځي ازاد،
وي بنده ګان يې تل زهير زولانه!

لا مو په غچ د هسک د خدای د دښنو
په ګور کې کړي منکر نکير زولانه

تر دې رښتينې  نياو والي به نه وي ،
چې هر هر څوک کړي خپل ضمير زولانه !