در هفته ى جارى جنرال پاتريس قوماندانى نيرو هاى امريكا و ناتو را در افغانستان بعهده گرفت. وى روز شنبه سوم جولاي طى مراسم در كابل گفت نبرد عليه طالبان وارد مرحله ى مهمى شده است و نيرو هاى تحت رهبرى ناتو بايد به افغانها و دنيا نشان بدهد كه به القاعده و متحدين انها اجازه نخواهد داد كه افغانستان را دوباره به پناگاه خود مبدل سازد.
جنرال پاتريس كه اخيراً به عوض جنرال مك كريستل به اين وظيفه ى خطير گماشته شده در سخنرانى خود بمناسبت اغاز ماموريت اش در افغانستان گفته است كه طالبان قوى و مسلح هستند و شكست دادن انها به همكارى زياد نياز دارد.
منظور از همكارى – كارمشترك با دولت افغانستان و كشور هاى ميباشد كه در افغانسان نيرو دارند. دفتر رياست جمهورى افغانستان در كابل ميگويد كه جنرال پاتريس يك روز بعد از ورود بكابل با حامد كرزى ملاقات نموده و گفته است كه براى برگشت صلح و ثبات با دولت افغانستان بطور مشترك كار ميكند و بين امور ملكى و نظامى هماهنگى را بر قرار خواهد كرد.
وقتيكه ايالات متحده امريكا بعد از حملات يازدهم سپتمبر افغانستان را اماج حملات خود قرار داد و طالبان را متوارى ساخت، توقع همگانى چنان بود كه صلح، امنيت و ثبات به افغانستان بر خواهد گشت و اين كشور عقب افتاده در مسير ترقى و پيشرفت قرار خواهد گرفت.
در انوقت سه دليل عمده براى شكست قطعى طالبان و متحدين بين المللى ان ها وجود داشت. اول اينكه مردم افغانستان بحيث عنصر عمده ى ذيدخل در قضيه از جنگ ها، خانه جنگى ها، مهاجرت ها و اواره گى بكلى خسته ومستحسل شده بودند. دوم اينكه نام و هيبت امريكا و ناتو بسيار تر ساننده بود و بالاخره اينكه شعار هائيكه امريكا با خود اورد بود از قبيل ديموكراسى، قانون اساسى، انتخابات، حقوق بشر، حقوق زن، ازادى مطبوعات، اقتصاد بازار ازاد، عدالت، سپردن كار به اهل كار و غيره هم فوق العاده جالب و جذاب بودند.
اما حالا نه سال بعد از هجوم امريكا و ناتو به افغانستان و در شرف اغاز ماموريت جنرال پاتريس اوضاع كاملاً دگرگون معلوم مى شود. يك نسل جديد و خون گرم با احساسات زايد الوصف براى جنگ داخل ميدان شده. اطفال ايكه وقت هجوم امريكايى ها نه ساله و ده ساله بودند اينكه بيست ساله شده اند. ضعف دولت، بى عدالتى مطلق، چور، غضب، بيكارى، فقر اقتصادى و ده ها معضله ملى از يكطرف و موجوديت سازمان هاى قوى مانند طالبان و القاعده از طرف دگر دست به دست هم داده و ده ها هزار جوان را وارد نبرد مسلحانه ساخته اند.
طى نه سال جنگ هيبت امريكا و نا تو در افغانستان شديداً صد مه ديده مردم افغانستان و جهان قسماً در مورد بيهودگى اين جنگ و به بن بست رسيدن ان فكر ميكنند. پيروزى هاى پيهم مخالفين دولت مردم افغانستان را تقريباً مطمين ساخته اند كه امريكا و ناتو در يك جنگ فرسايشى، پر مصرف و خسته كن گيرمانده و ممكن كه دير يا زود ازينجا رخت سفر بربندند. هالند درهمين سال از افغانستان رفتنى است و يكعده دگر مانند پولند، استراليا و كانادا اماده گى ميگيرند كه به خانه هاى خود برگردند.
سوم و مهم تر اينكه شعار هاى كه امريكا با خود اورده بود، تقريباً همه غلط از اب در امدند. مردم افغانستان عدالت را بچشم نمى بينند. كار به اهل كار سپرده نشد، چور و غصب مناصب دولتى و املاك عامه همچنان ادامه دارد، زورگويى وقلدرى و مصلحت انديشى مردم را به دموكراسى بى باور ساخته و نظام بازار اقتصاد مردم را به دودسته اقليت ملياردر و اكثريت بى اب و نان مبدل ساخته است. حالا دگر وقت ان گذشته است كه هر چه امريكا و يا جنرال پاتريس بگويد، مردم باور بكنند.
جنرال پاتريس در زماني از اغاز و يا دوام يك دور جديد موفقيت عليه مخالفين دولت صحبت ميكند كه تعداد تلفات نيرو هاى خارجى درماه جون در افغانستان به ۱۰۳تن رسيد كه اين در تاريخ جنگ نه ساله يك رقم كاملاً بيسابقه ميباشد. جنرال پاتريس فشار جنگ افغانستان را درك ميكند، وى وفتيكه در مجلس استماعيه سناى ايالات متحده امريكا در مورد مشكلات افغانستان صحبت ميكرد، از فرط فشار عصبى ضعف كرد كه توسط د كتوران دوباره بحال اورده شد و مجلس تقريباً بى نتيجه به پايان رسيد.
چيزى كه درين ميان فوق العاده مهم است نقش مردم افغانستان است كه جنرال امريكايى ان را ناديده ميگيرد. وقتيكه مقامات دولت افغانستان در مورد وضع جنگ صحبت ميكنند بيشتر به ( قواى دوست) و توانايي نظامى ان ها اتكا ميكند. وقتيكه امريكايى ها و انگليسى ها در مورد اينده ى كشور ما صحبت ميكنند، بشتر به B-52 ها و تجهيزات نظامى فكر ميكنند، در حاليكه سرنوشت جنگهاى را اراده ى انسانها تعيين ميكند. اگر جنرال پاتريس همچنان بر نظاميگري و زور فكر ميکند، يقين داشته باشد كه ره بجايى نخواهد برد. بهتر ان است تا جاي زور از منطق كار گرفته شود و نقش مردم افغانستان درين معضله مورد احترام قرار گيرد. هر كسى كه مردم افغانستان را با خود داشته باشد، درين جنگ پيروز مى شود نه ان هاى كه توپ و تفنگ و ( تفنگى) بسيار داشته باشد!