شکوه از پيري
تا چند از بيداد عمرت رفته ريزي اشک غم
خواب از چشمت پريد بر تنت ارام نيست
هيچ کس مانند تو شوريده وناکام نيست
غير اشک نيست درشبهای تنهایی چراغ
دوستانت از حال نمي پرسند چرا
يکطرف پيري ديګر هجرت از وطن
اتش غم کرد د لت داغ داغ
ګشت موی سفيد دستت از کار رفت
دندان از دهن پريد رنګ از رخسار رفت
خواب اسايش از ديده بيدار رفت
قوت بازو وعقل از سرت لاچار رفت
منزل رفتن نزديک بارسنګينت بدوش
لشکر پيري به يغمابرد از تنت تاب ونوش
هر نفس از کاروان مرګ آيد به ګوش
ای زمردن بی خبر تاکی در فکر عيش ونوش
اعتباري نيست اندر امد ورفت نفس
صرف بجا کرده يی بعمر ۸۸ سالګي
ارزوی ملک ودارایي تا هنوز
مي روي در راه باطل تا بکی
هوش کن اين درس دشوار است اسانش مګير
شهد شيرنش بنوش زهر پنهانش مګير
اوخ چه کسی پس ازمردنم ياد اورد
مشت خاکم سبزی بار اورد
اکبر غني ۵ اسد ۱۳۹۱
يادونه:
ښاغلی اکبرغني د افغانستان د تخار د ولايت اوسيدونکی دا مهال په ۸۸ کلني کي په هالنډ کي د مهاجرت ژوند تېروي ، نوموړی د هيواد حالات څاري ، رسنۍ تعقيبوي او شک نسته چي د هيواد پر بده ورځ به اوښکي تويوي ، زه يې کورودانئ وايم ، تل پوښتنه راباندي کوي ، د نظار شورا او نورو جنګسالارانو ترخو خاطرو تر دې اندازې متاثر کړئ دی چي که په اوونۍ کي يو وار ټيلفون وکړي که دوه او درې ، يادونه يې ضرور کوي .نوموړي دوه کاله مخکي د ( افغانستان از نګاه شرق و غرب) تر سرليک لاندي د افغانستان د کورنيو جګړو خاطرې د کتاب په بڼه چاپ کړه . د ښاغلي انجنيرذکرياپوپل يې هم کور ودان چي دښاغلي اکبرغني ناز يې پر مځکه وانه چاوه او د هغه شعر يې تر ما پوري راورساوه.
(افغانستان سولي ته اړتيا لري او په مليونونو مظلوم افغانان د سولي په فضا کي ژوندکولو ته)
په درناوي
عبدالله احسان