غزل

د لراوبر اداره | اگست 17th, 2008


 مدام ژړيږه ستاپه برخه شوتاوان غمونه
اوس دي زړګيه مبارك شه دهجران غمونه
مادرته نه ويل چي دښكلوچم ته مه ورځه نور
اوس نوبيدارشه اورانغاړه دجانان غمونه
خاورى به خوب كړي چي چاپيردرته ولاړه وي ټول
هغه دي څښي دزړګي ويني ظالمان غمونه
ساقي ترمورګويي راته ډك كړه يم راغلي  تاته
يومي غمونه دجانان بل دجهان غمونه
سيلابه خپله دي غوښتل اوس يي پيرته شړي
پريږده چي تاسره اوسيږي ستادوستان غمونه






بلا دي واخلمه جانانه غريبۍ خوړليا
درنه لوګي شمه مسافره مزدورۍ خوړليا


كلونه كيږي غريب ياره ستاسلام نه راځي
دتوروغرونو شاته وركه ستاپيغام نه راځي
مادلته خوري داستاغمونه مجبورۍ خوړليا


ستابه زه هم په زړه وريږم بي وسي ده ياره
څومره جدارانه اوسيږي څه نيستي ده ياره
كلي ته راشه دلندن مسافرۍ خوړليا


دوعا كوه دوعابه كوم زما پختون جانانه
دتاپاتي ژوند به تيروم ستا په كونډ تون جانانه
شوخه سيلابه په مستۍ كي خاموشۍ خوړليا






Copyright Larawbar 2007-2024