کور / اسلامي / د کاميابۍ راز !

د کاميابۍ راز !

شيخ الحديث والقرآن مولانا احمدشاه (خفظه الله تعالى) – نړۍ اونيزه

د قرآنکريم فضائل


١:په قرآنکريم پوهه حکمت )جامع علم او عمل( دى(البقره ٢٣١) ٢:دا نيغه لاره ده جنت ته(الانعام ١٥٣) ٣:د الله تعالى خاص رحمت دى (الاعراف ٢٠٤)٤:دا د حقيقي خوشحالۍ سبب دى(يونس ٥٨) ٥:د اتحاد، اتفاق او مينې راوستونکى دى(ال عمران ١٠٣) ٦:د دښمنۍ او بد بينۍ ورکوونکى دى (ال عمران ١٠٣)٧:دالله تعالى د برکتونو د نازليدو سبب دى (المائده ٦٦)٨:دې کي شفاء ده (يونس ) ٩:پوره نصيحت دى ١٠:زده کړه يې خير او کاميابي ده (البخاري)١١:د قرآن ماهر به د نيکانو ملائيکو سره وي (البخاري)١٢: الله تعالى په قرآنکريم سره قومونو ته عزت ور بخښي او چي کله(ددى لاره)پريږدى نو ذليله کوي يې(مسلم )١٣:کوم مومن چي قرآن لولي د ترنج په شان دى چي بوي او خوند دواړه يې ښه دى.

د قرآنکريم آداب:١:

په پوره اودس سره يې را اخيستل او تلاوت کول ٢:قرآنکريم د تجويد سره زده کول ٣:عمل ورباندى کول ٤: دعوت يې کول ٥:ددى نه دفاع کول ٦: په ښي لاس سره اخيستل ٧:تکيه ور ته نه کول ٨:په دى مال خرچ کول

د قرآنکريم موضوع:

ايمان او توحيد(د الله تعالى په ذات ايمان لرل او الله تعالى په ذات،صفاتونو،نومونو،کارونو او فيصلو کي يو ګڼل )ده.

دليل:الله تعا لى فرمائي:(وليعلمواانماهواله واحد)چې داخلک پوه شي چې يقيناًالله تعالى په بنده ګۍ اوالوهيت کې يو دى(ابراهيم٥٢).[شرح فقه اکبرص ١٠مدارج السالکين ج٣\ص٤٥٠ مرقات ج٢\ص١٦٨] کي علماء وايې: چي قرآن ټول د توحيد په اثبات او د شرک په رد کي نازل شوى دى.

د قرآنکريم لوى مقصدونه

-١:ايمان او توحيد.٢:درسول الله صلي الله عليه و سلم د رسالت اثبات.٣: د قرآنکريم د رښتنولۍ اثبات.٤:په آخرت ايمان لرل.٥:د الله جل جلا له په لاره کي جهاد او قتال.٦:د الله جل جلا له په لاره کي د مال لګول.٧:په مؤمنانو کي نظم او اتفاق جوړول.٨:اسلامي آداب .

په لنډه توګه يې تشريح

-١:د توحيد معنى الله جل جلا له يووګڼل شي او هيڅ مخلوق (انسان،نبي،ولي،ملک،د دنيا بادشاهان،ونه،ګټه،غوا،لمر،سپوږمۍ،ستوري پير صاحب،بابا…او داسي نور)ورسره د برخي والا و نه ګرځول شي. ٢:او د توحيد ضد شرک دى چي الله جل جلا له يې بغير د توبي څخه نه بخښي(النساء ٤٨) او په داسي بنده جنت حرام دى(المائده ٧٢)٣:او په دى سره ټول اعمال برباديږي(زمر ٦٥)٤:او مشرک انسان به د هلاکت په کنده کي غورځيږى(الحج ٤)٥:که چا د يوي ذري په اندازه هم شرک وکړو جنت ورباندې حرام دى(بخاري)

 د شرک ځينې ډولونه

١- شرک في العلم:

د الله جل جلا له نه بغير بل مخلوق دغـيبو والا ګڼل(چي دا فلاني پير صاحب،ولي صاحب په غيبو پوهيږي او فلاني ښځي باندى ښاپيري دى او دغيبوشيان معلوموي)مګر يوازي الله جل جلا له په غيبو پوهيږي(اعراف١٨٨)٢:پيريان هم په غيبونه پوهيږي(سباء١٤)٣:ملائيکې هم په غيبونه پوهيږي(بقرة٣٢)٤:انبياء کرام هم په غيبونه پوهيږي(المائده ١٠٩)٥:محمد رسول الله صلي الله عليه و سلم هم په غيبو نه پوهيږي(الاعراف ١٨٨).

په دى موضوع تفصيلي بحث په جواهر توحيد،بوارق الغيب،ازالة الرميبفي مسًلة علم غيب او تنشيط الاذهان کي وګوري.

 ٢- شرک في التصرف:

 دى ته وايې چي د الله جل جلا له څخه غيريو مخلوق د الوهيت په کارونو کي د اختيار،قدرت او تصرف والا وبولي. لکه:پيداکول،رزق،بادشاهي،عزت،ذلت، خزاني او داسي نورورکول يو خاص بنده (پير،ولي ،فلاني بابا…او داسي نورو)ته ثابتول شرک في التصرف دى.

١: رسول الله صلي الله عليه و سلم د الوهيت د کارونو واکدار نه ؤ.(الاعراف١٨٨\يونس٨٨\جن ٢١\الممتحنة ٤)

٢:هرمعبودچي غيرالله وي واکدارنه دى.(رعد١٣\الاسراء٥٦\الفرقان٥٥\سباء٣٣\زمر٣٨\فاطر٣٣)٣:هيڅ يو مخـلوق د الله جل جلا له په کارونو کي تصرف او واکداري نلري (که دا مخلوق هر څه او هر څوک وي)(انعام١٧\يونس١٠٧\احزاب١٧\الفتح١١)په حديث شريف کي دى چي رسول الله صلي الله عليه و سلم خپلوانو ته اوفرمائيل:زه د الله جل جلا له په وړاندى ستاسو لپاره هيڅ واک نلرم (صحيح البخاري)

شرک في الدعاء:

دى ته وايې چي الله جل جلا له څخه غير يو مخلوق د مخلوقاتونه داسي مدد په داسي وخت وغواړي چي د هغه په وس کي نه وي.

لکه:اي فلاني ولي،فلاني بابا،فلاني پيرصاحب،فلاني نبي فلانى بادشاه!!!زما حاجت پوره کړه،زما مشکل،مرض،غريبي لري کړه نو دا شرک في الدعاء دى.او که بنده نه مخامخ چي ژوندى وي او هغه څه تري وغواړي چي د هغه په وس کي وي؛ نو دا شرک نه دى.

قرآن اوسنت ددى تشريح داسي کوي

١:بلنه د غير الله ارتداددى.(انعام٧١)٢:دا کفر دى.(مؤمنون١١٧\رعـد١٤)٣:دا شرک دى.(فاطر١٤\الجن٢٥)٤:دا ظلم دى.(يونس١٠٦)٥:دا د حق نه لريوالي او ګمراهي ده.(الاحقاف٥)٦:ددى نه الله جل جلا له منع کړيده.(الجن١٨\يونس١٠٦\الشعراء٢١٣\الانعام٥٦) ٧:د ابن مسعود رضي الله عنه نه داسي روايت دى چي رسول الله صلي الله عليه و سلم اوفرمايل:لويه ګناه دا ده چي الله جل جلا له سره بل شريک او برخي والاته را مدد شه! ووايې(صحيح البخاري\مشکوة ج١\ص١٧\تفسيرروح المعاني ج١٤\ص١٦٠،ج١٧\ص٢١٢)

شرک في العبادة:

دى ته وايې چي الله جل جلا له سره په عبادت محبت ، اميد او اطاعت کي يو مخلوق د مخلوقاتو(نبي،ولي،پيرصاحب،بابا،ونه،ګټه،لمر،سپوږمي…او داسي نور)برخي والاوګرځولاي شي.

١:د غيرالله څخه د عبادت منع.(الانعام٥٦\المؤمن٦٦)٢:د غيرالله نه د عبادت نفي او الله جل جلا له ته يې اثبات(هود٢،٢٦\بني اسرائيل٢٣\البقره٨٣)٣:مخلوق ته د غيرالله په عبادت هيڅ وجه او جواز نه شته.(الانبياء٦٦\يونس١٨)٤:دا بې عقلي ده.(الانبياء١١،٦٧)٥:دا جهنم ته دهميشه داخليدولپاره سبب دى.٦:معاذ رضي الله عنه فرمايلي چي رسول الله صلي الله عليه و سلم اوفرمايل:د الله جل جلا له حق په بندګانو دادى چي عبادت خاص کړي الله جل جلا له لره او شرک به ورسره نه کوي.(صحيح البخاري)نولمونځ،رکوع،سجده،انحناء(لاس په نامه ښکته کيدل)،نذر،اطاعت،محبت،خوف،رجا،زکوة، عشروغيره دالله جل جلا له حق دى.

دغيرالله په نا مه نذر:

الله جل جلا له نه غيرد مخلوق(نبي،ولي،پيرصاحب،پيري،باد شاه،زيارت،بابا،حاجي صاحب…) په نامه اوتعظيم نذر(حلوا… وغيره تقسيمول)کولو ته فعلي شرک وايې او په شرک في العبادة کي هم شاميليږي،او دا حرام دىاو هغه مالونه چي د مخلوق په تعظيم اونذر باندى حلال کړاي شي د ثواب پرځاي عظيمه ګناه ده، دا کار هم حرام دى.

اوددغي حلال کړاي شوي مالونواونذرونو(حلواګانو)خوړل هم ناروا دى. (البقرة١٧٣\المائده٣\الانعام١٤٥\نحل١١٥)او په دى هکله د لا ډيرو معلوماتو لپاره احسن الکلام،د څلورو واړو مذهبونوکتابونو څخه لکه:ردالمحتارلـلشامي ج٢\ص١٢٨،البحرالرائق ج٢\ص٢٩٨،فتاوى عزيزي ج١\ص٣٣، مکتوبات امام رباني ج٣\ص٧١مکتوب٤١.

په برکتونو کي شرک:

شرک في البرکات دى ته وايې چي انسان يا پيري داسي عقيده وساتي چي د شيانوپيدا کول او په هغوي کي برکات اوفايدى اچول دالله نه بغيرمخلوق (نبي،ولي،تعويذ ،بابا،پيرصاحب،دزيارت خرده…اوداسي نور)هم اچولي شي نو دى ته ځکه شرک في البرکات وايې چي برکات پيداکول او ورکول د الله جل جلا له خصوصي صفت دى.

په(الاعراف٥٤\المؤمنون١٤\الفرقان١،١٠،٦١\المؤمن٦٤… او داسي نورو)سورتونو کي يې برکت د الله جل جلا له خاص صفت بللي دى.البته مخلوق مبارک کيداي شي په مفعولي معنى سره(چي الله جل جلا له په دوي کي برکت اچوي) دليل يي حديث د بخاري دى: ما هي باول برکتکم يا آل ابي بکر! (اي د ابوبکر کورنۍ!داخو ستاسي اولني برکت نه دى؟!چي الله جل جلا له يې تاسي ته درکوي مطلب دا چي مخلوق برکتونه نه شي ورکولاي اګر که نبي ،ولي او بادشاه وي، البته الله جل جلاله په دوى کې برکتونه او فايدي اچوي.

په شرح عقيدة الطحاوية کي ليکلي چي دعا به په برکت د فلاني سره نه کوي(ج٢\ص٢٦٢)او تفصيل يې وګور‌ىً ځکه چي د امام ا بوحنيفة رحمةالله عليه د مذهب کتاب دى.

شرک في الحاکمية:

دى ته شرک في الحکم،شرک في الملک،شرک في التشريع،شرک في الاطاعه هم وايې (اودادشرک في التصرف يوقسم هم دى).ددى مطلب دادى چي قانون،شريعت،نظام ،حکومت ،فيصلي،حلال اوحرام،جائزاوناجائز،روا اوناروا(د دنيا تکويني او تشريعي نظام)داټول ټاکل د يوه الله جل جلا له نه بغيرمخلوق(پيرصاحب،ملا،شيخ،امام،ملک،خان،باد شاه،نواب،وزير،بين الملل،مققنه قوه(پارلمان)،قومي شوري…او داسي نورو) ته ثابتول شرک في الحاکمية دى.الله جل جلا له په دى (المائده٤٤،٤٥،٤٧\يوسف٤٠،٦٧\القصص٧٠\المؤمن١٢\هود٤٥\التين٨)آيتونو کي حاکميت ځان ته ثابت کړي او شرک في الحاکمية يې رد کړي.ملک او بادشاهي په قرآن عظيم الشان کي ٣٧ کرته الله جل جلا له ته ثابته ده.

نوراځي ورونوکوم انسانان چي د شرک د پورتنيو قسمونو نه په هر يوه اخته وي هغوي ته د ايمان او توحيد بلنه د قرآن او سنت په رڼا کي ورکړو چي د ځان سره هغوي هم د هميشه دوزخ څخه د الله جل جلا له په همکارۍ وژغورو.انشا‌ءالله.

پاتي برخه بيا…

او په دى کارکي د هيچا څخه ويره،طمع او شرم ونه کړواو خپل مسؤليت د الله جل جلا له په وړاندى په ښه توګه اداءکړو.

ترتيب او تحقيق: شيخ الحديث والقرآن مولانا احمدشاه (خفظه الله تعالى)
مهتمم: مولانا فضل الرحيم
ناظم: مولانا سردار ولي (ثاقب)
د اړيکو شمېري: ٠٧٩٩٤٠٩٢٦١ ٠٧٧٤٥٨٤٧٦٣






راز کاميابى !



فضايل قرانکريم


١اګاهي وادنستن قرانکريم حکمت (علم وعمل جامع) است البقره آيه ٢٣١


٢ اين راه راه مستقيم جنت است (١٥٣)


٣ رحمت خاص الله تعال است (ال ل اعراف ٢٠٤)


٤ قرانکريم سبب خوشحالي حقيقي است (يونس ٥٨)


٥ اتحاداتفاق ومحبت است (ال عمران١٠٣)


٦ قران وسيله است که دشمني هاوبدبيني ها را ازبين ميبردوسيله


برقراري (ال عمران ١٠٣)


٧ سبب نزول برکات الله تعالي است (المآئده ٦٦)


٨ قران شفا است (يونس٩)


٩ سراسرنصيحت است


١٠ آموختن آن خيروکاميابي است (ابحاري)


١١ ماهرقران همراي ملائيک نيک مي باشد(ابحاري)


١٢ الله تعالي پواطه قرانکريم به اقوام عزت مي بحشيد وزمانکــه


ازاين راه مخرف گردندآنها راميگرداند (مسلم)


١٣ کدام مومن که قران مي خواند به مانند ترنج است که هم بوي


وهم مزه دارد.



آداب وحقوق قرانکريم


١ باداشتن طهارت کامل آنرابرداشتن وتلاوت کردن


٢ آموختن قرانکريم با تجويد


٣بالائي آن عمل کردن


٤ مردم به واطه آن دعوت کردن


٥ دفاع کردن ازآن


٦گرفتن آن به دست راست


٧ تکيه نکردن به آن


٨ دربرابرآن مال وداراي خويش رامصرف کردن



موضوع قرانکريم


ايمان وتوحيداست (به زات الله تعالي ايمان داشتن والله متعال


را درذان : صفات اسمآ ودتمام کارهاوفيهله هايگا نه شمردن


دليل: الله تعالي مي فرمايد (وليعلموانماهواله واحد) که اين مردم بدانديقيآالله تعالي ردبندگي والوهيت واحدولاشريک است ابراهم ره شرح فقه اکبر١٠ مدارج السالکيي ١٣٩٠ ص٤٥٠بدين ترتيب علي مي گويد: که تماقرآن براي دثبات


توحيد ودشرک نازل شده است


اهداف ومقاصدبزرگ قرانکريم


١ ايمان وتوحيد


٢دثبات رسالت رسول الله(ص)


٣اثبات حقيقت قرانکريم٤ به اوزآخرت له لما دشتن


٥ در راه الله (ج) جرماد وقتال


٦ مصرف کردن مال در راه الله تعالي


٧ برقراري نظم واتفاق دربين مسلمانان


٨ آداب اسلامي



١- شرک فى العلم:


عقيده داشتن به اينکه بغير از الله (ج) کسى د يګرى غيب راميداند مثلاً فلان پير، ولى غيب راميداند وبالاى فلان شخص جنيات است انها غيب راميدانند. تنها الله (ج) غيب راميداند (اعراف ١٨٨) جنيات به غيب نمى دانند (سباء ١٤) ملائک به غيب نمى د انند (بقر ٣٢) انبياء هم به غيب نمى دانند (المائده ١٠٩) محمد رسول الله صلى الله عليه وسلم به غيب نمى دانند (الاعراف ١٨٨) جهت معلومات بيشتر بۀ کتابهاى ذيل مراجعه شود جواهر التوحيد ، بوراق الغيب ازاله الرميب فى سلة على غيب وتنشيط الاذهان.



٢- شرک فى التصرف:


عقيده داشتن به اينکه مخلوق در امورات الوهيت اختيار قدرت وتصرف دارد مانند افريدن، رزق دادن ، بادشاهى، عزت وذلت بخشيدن وغيره وثابت نمودن اينها به يک بنده خاص پيغمبر باشد يا ملک ولى باشد يا پير وغيره اين راشرک فى التصرف ګفته مى شود.


رسول الله صلى الله عليه وسلم درکارهاى الوهيت اختيارمند نبود (الاعراف ١٨٨/ يونس ٨٨/ جن ٢١ هر معبود بغير ا ز الله (ج) اختيارمند نسبت (اعد١٣/ الاسراء ٥٦/الفرقان ٥٥/سباء ٣٣ هيچ يک از مخلوق در کارهاى الله (ج) اختيار وتصرف ندارد هر مخلوق که باشد (انعام ١٧ يونس ١٠٧/احزاب ١٧/الفتح ١١) درحديث شريف امده که رسول الله صلى الله عليه وسلم به خويشاوندانش فرمود. من درحضور الله (ج) براى شما هيچ اختيار ندارم (صحيح البخارى ).
 
 



٣-شرک فى الدعاء:


اينست که بغير ازالله (ج) يک مخلقوق از مخلوقات را مدد خواستن درحاليه درتوان اونباشد.


مانند ١ اى فلانه ولى، ياپير بابا يا پيغمبر (ص٩ حاجت مرا رفع بساز مشکل مرض غريبى مرا دورکن : اينست شرک فى الدعاء


درقران وسنت به چنين الفاظ تشريح او امده:


او ازنمودن غيرالله ارتداد است و انعام ٧١) کفراست (مومنون ١١٧)/اعد١٤) اين شرک است : خاطر ١٤/الجن ٢٥ اين دورى از حق وګمراهى است (الاحقاف ٥) از اين الله (ج) منع فرموده (الجن ١٨) يونس ١٠٦/ الشعراء ٢١٣/الانعام ٥٦).


ازعبدالله بن مسعود رضى ا لله عنه راويت است که رسول الله (ص) فرمودند. بزرګترين ګناه اينست که از غيرالله مدد خواسته شود (صحيح البخارى مشکوة) ج١- ١٧ / تفسير رو المعانى ج ١٤ صــ١٦٠ــ ١٧ ص ٢١٢



٤-شرک درعبادت:


ان راګويند که همراى الله (ج) درعبادت، محبت اميد واطاعت يک مخلوق از مخلوقات را (پيرصاحب، بابا، ولى ، درخت ، سنګ، افتاب، مهتاب، …………. وغيره ) را شريک سازد.


١- منع عبادت غير الله ( الانعام ر٥٦/ المومن ٦٦)


٢- نفى عباد از غير ا لله واثبات ان به الله ج ( هود ٢٦، ٢/ بنى اسرائيل ٢٣/ البقره ٨٣)


٣- ممانعت عبادت غيرالله ( الانبياء ٦٦/يونس ١٨) بدون خداوند(ج) هيچ مخلوق جواز عبادت راندارد.


٤- اين بى عقلى است ( الانبياء ٦٧، ١١)


٥- اين سبب داخل شدن براى هميشه درجهنم است به جهنم بطورى ابدى.


٦- معاذ (رض) ميفرمايد که رسول الله (ص) فرمود بنده ګان خاص خداوند (ج) کسانى هستند که عبارت رابه خداوند ج خاص کند وحق خداوند ج بالاى بندګانش اينست که خاص او را پرستش نمايند ودرعبارت به همراى او شريک نګيرند وهمراى اوکسى ديګر را شريک نسازد (صحيح البخارى) بناء غاز، رکوع، سجده، انحناء، نزر، اطاعت،محبت،خوف، اجاء، زکات، عشروغيره حق الله ج است.


نذر به نام غير ا لله : به غير از الله ج به نام مخلوق ( نبى،ولى، پيرصاحب جنيات، بادشاه، زيارت، بابا، حاجى صاحب…..) تعظيم انذر (تقسيم حلوا وغيره) کران را شريک فعلى ميګويند ودرشرک عبادت هم شامل ميشود ودريان هم حرام است وان حيوانات که بخاطر تعظيم ونذر مخلوق حلال شود بجاى ثواب ګناه بزرګ است اين کار حرام است وخوردن اين نوع نذرهاهم ناروا است ( البقره ١٧٣/المائده ٣/ الانعام ١٤٥/ نحل ١١٥) وبراى معلومات بيشتر در ا ين رابط احسن الکلام و ازجمله کتابهاى چهار مذاهب مانند: رد المختار لشامى ج٢/ص ١٢٨، البحرائق ج٢/ص ٢٩٨، فتاوى عزيزي ج اول ص ٣٣، مکتوبات، امام ربانى، ج ٣ص ٧١ مکتوب ٤١.



٥- شرک في البرکت :


شرک في البرکت اين راگفته مي شود که انسان عقيده داشته باشد


که آفريدن چيزهاودرآنهابرکات انداختن بغيراز الله(ج) مخلوق هم


مي تواندما نند


(نبي ـ ولي ماتعويذ ـ تارـ حلقه ـ بندها ـ طلسم ـ جادوـ پيرـ خرميره ـ وزيازت ) اين عقيده داشتن به اينکه درين ها فع ضرروجلب منفعت وبرکت مي شود شرک است واين راشرک في البرکت گفته


مي شود بخاطريک برکت دادن صفت خاص الله (ج) است


دسوره هاي الاعراف ٥٤ ـ المومنون١٤ ـ الفرقان ـ ٦١ ـ المومن ٦٤ ـ برکت رالله(ج) صفت خاص حودخواند ـ البته مخلوق هم مبارک مي شود به اين معني که الله (ج) دراوبرکت انداخته وخود


برکت دهنده نيست جهت معلومات بيشتربه شرح عقيدۀ الطحا ويه ـ


ج ٢ : ص ٢٦٢ مراجعه کنيد اين معتبرترين کتب حنفي است درعقيده


 



٦- شرک فى الحکم:


اين شرک به نامهاى مختلف يادشده، مانند شرک فى الملک شرک فى ا لتشريح، شرک فى الاطاعه: اين يک قسم از اقسام شرک فى التصرف است مطلب اين که قانونګذارى ، شريعت، نظام اورند، حاکميت فيصله نمودندحلال وحرام ګردانيدن از ان الله (ج) است.


عقيده داشتن به اينکه قانونګذارى ، شارع، نظام اورنده حاکميت ، حلال وحرام ګردانيدن دراين امورات غير از الله (ج) اختيار دارد شرک است اختيار دادن قانونګذارى به ملل متحد، پا رلمان ، شيخ، امام شرک است وهرکس که به اين عقيده باشد که پارلمان قانونګذارى است او درساحه شرک داخل شده است.