کور / شعر / زخمي کابل يم

زخمي کابل يم

چاپه ګولو وويشتم چاپه توپو وويشتم
څوک مرور شو رانه په ډير خيرو وويشتم

چا کړمه خرڅ په پردو زما غرور يي مات کړ
چا دښکلا په نامه په لوڅ تنو وويشتم

زما نازولې ميندې نن دپنجاب کوڅو کې
لاس کې کچکول ګرځوي په پيغورو وويشتم

دا خوار او زار ولس مې ټول تری تم شو رانه
د هر شيطان د لاسه په سره ګلو وويشتم

څوک د غرور په شوق کې زماټټرنخه کړي
څوک د قدرت ليوني په ډير ناندرو وويشتم

زما يتيمان اهونه پاس ترفلک پوری لاړ
دا زمانه مې وژني په نا کردو وويشتم

لاخو تنکي ځوانان مې د مزدوری پسی ورک
لاس کې پولې ګر ځوي په نا اميدو وويشتم

ای در په درو خويندو لاسونه پورته کړۍ بيا
يو دخير سوال وکړۍ چې نن پردو ويشتم

د غيرتو نو ځاله طلاې تاج مې په سر
زه د شاهانو کور وم نن غر بتو وويشتتم

خو شحالي نه پيژنم زه د ويرنو کور شو م
دغه بیی وخت مر ګونه په جنازو وويشتم

حفيظ د غم شيبو کې د سولې لعل غواړي
د کوم خامار د خولې نه د لعل ارزو وويشتم

زخمې کابل يم ګوره نو ردغم تاب نه لرم
خدايه يو سوله غواړم لايق د عذاب نه لرم