کور / شعر / څلوریزه

څلوریزه

په ګلزار کي مي کاته وه په بهار
چې غوټۍ کلان کېده هزار هزار

بلبله ناسته په چڼاو ښکلي ګل ته
دګل ناز په پټه خوله وو په بار بار