کور / شعر / څو نوي شعرونه

څو نوي شعرونه

له چا ګیله وکړو چاته ووایو ؟

کته او پورته ټول وطن په وینو رنګ دی

یو بل سره هر وخت تربوری ګیلی مانی کړو

کته او پورته روان هر خوا کی مو جنګ دی

یو بل سره خپل منځ کی جنګونه د ښمنی کړو

په خپله خپل منځ کی مو بل کړی هر اور دی

په خپله مو هر دام غوړولی هر لور دی

هر تاوان اول له خپلو بی باکو مشرانو رارسیږی

له پردیو څخه ګیله نه کیږی له خپلو کیږی؟

خدایه معلومیږی نه څوک اسلی ګنا هکار دی

خدایه هر چا نه د ژوند ورکه شوی لار دی

د د ښمن هر چل هونر ځکه راباندی زور دی

د د ښمن په د کار هر لاس راباندی بر دی

راتړلی یی په پښو کی په هر نوم د جګړو زنګ ی

رانه ورکه شو لاره د یوالی او نګ دی

د بل په ایشارو په مشوره خپله ورانی کړو

کته او پورته ټول وطن په وینو رنګ دی

یو بل سره هر وخت تربوری ګیلی مانی کړو

کته او پورته روان هر خوا کی مو جنګ دی

یو بل سره خپل منځ کی جنګونه د ښمنی کړو

له یوی خوانه د ښمن د نفاق جوړ کړی راته اړم دی

له بلی خوانه بی علمی جوړ کړی راته غم دی

راغلۍ خدا یه افغانانو باندی څه بلا دی

راغلۍ په جامه کی که د نیکتای که ملا دی

له د بلا نه خلاس یدل اسانه کارنه دی

له خپل حال هی څوک له ځانه خبر نه دی

د چا یی ورانی کړی خونی خوار او ځار شول

د چا یی مات کړل سرونه خاوری په سر شول

چا نه یی وخکلی سترګی ړانده شول

چا نه یی وشکول غوګونه کاڼه واڼه شول

څوک یی جګ کړل په پنجرو کی

څوک یی کینول په چل په وزرو کی

راوی غورزول له جګو جګو پاڼډونه

راوی شکولی غاړی ګاری بګاری ګریوانونه

د هر چا زړه نیولی د دردونو زنګ

د هر چا زړه خدایه له د جکړو تنګ دی

د بل د ګټو لپاره هر رنګه قربانی کړو

د بل په ایشارو په مشوره خپله ورانی کړو

کته او پورته ټول وطن په وینو رنګ دی

یو بل سره هر وخت تربوری ګیلی مانی کړو

کته او پورته روان هر خوا کی مو جنګ دی

یو بل سره خپل منځ کی جنګونه د ښمنی کړو

21 / 04 / 2011

الله ته ځم

د شهادت په سرو جاموکی دنیا نه ځم

الله ته ځم

په ژړا په بمونو سوزیدلی فریشانه ځم

الله ته ځم

په چیغو چیغو په سلګو سلګو پری پری

د ظالمانو له لاسه زوریدلی با ایمانه ځم

الله ته ځم

غار غار بدن وینی راباندی خوری وری

د دښمنانو له لاسه ډیر خپه ډک له ارمانه ځم

الله ته ځم

ټوټی ټوټی بدن دردمن چیری چیری

په زړه چودلی سرماتی له جهانه ځم

الله ته ځم

ګریوان سیری پیری ګاری بګاری

زری زری زړګی و ذ بیح الله جانه ځم

الله ته ځم

غل بېل غل بېل یم سوری سوری

لاړم ورک شوم له هر چانه ځم

الله ته ځم

شهادت د موبارک شه جانانه

مل د لوی مالیک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

په نوی ژوند د ملک شوی جانانه

روان د مرګ په سرک شوی جانانه

په ما به د غم پر پر خوری شی جانانه

په مخ د ښه لاړی ورک ورک شوی جانه

نوی ژوند کی د کلک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

تور مرګی د دنیانه سړینه ګرانه

تورو خاورو ته د وړینه ګرانه

نوی ژوند د بختور شه ګرانه

ډیره خپه یم ستاپه مړینه ګرانه

الله در سره کمک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

روان تکی تنها شوی له مانه

نور راڅخه جدا شوی له مانه

ارمان ارمان ده ځی له مانه

لاړی په هوا شوی له مانه

ژوند به بی تا هک پک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

په تګ د برکت شه شیرینه

مل د راسره هیمت شه شیرینه

یادونه د په زړه ډیر لرمه شیرینه

ژوند به بی له تا څخت شه شیرینه

غم به ماته جوړ پاټک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

روان به یم ناچاره له ځانه

شم به ورک ناخبره له ځانه

دردونه به راتاوی له ځانه

خپه خپه به یم ډیره له ځانه

له ما هر درد څپک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

د غم پیټی به چلومه بی تانه

مرمه زه به څه کومه بی تانه

ژوند سره به څه کړم بی تانه

ځان به څنګه بلدومه بی تانه

دښمن د څپک څپک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

په زړه جوړ شول دردونه

په ما پراته دی لکه غرونه

هر خواته به غورځم ورانه

بیلتون یښی هر رنګه دامونه

هر ظالم هلاک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

بیلتون می په غم ډوبه وینه

د جدا یی په لمبو سوزینه

په ما بل دی سره ورونه

څوک به راته لاس راکوینه

دا جنګ نور ورک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه

چی په ما تیر شی ډیر کلونه

هیر به نه کړم هغه تیر وختونه

زیړ رنګی خان وزیره په ما ګرانه

ذبیح الله سره د پاتی دی ډیر یادونه

وطن مو نور خپلواک شه جانانه

شهادت د موبارک شه جانانه