کور / شعر / توبه

توبه

ومـې بـاسـه سـترگي چي لائـق ستادکـتوونـه يم
تـه چي مـينه غـواړي زه پـه هغه مـينه پوه نـه يم


مـينه،مـينه هـرڅوک وايې ډيـرخولا گـناْ ورتـه
مـاتـه چي پـه کوم نـظرگـوري زه دهغوونـه يم


څـه وايـې قـانـون اوشـريعت پـه اړه زمااوسـتا
پـريـکړه پـر قاضي کومه نـور دځوريـدوونـه يم


درغـلـم پــه پـټه،پـټه ســـتادحـسن غـل يـمه
ومـې کـړه پـرده ظالمې زه دشـرمـيدوونـه يم


ورسـه عظـيم جانـه دجانان څنگ تـه توبـه وکه
کاږمه توبه (کاکړ) زه نور د ګناهو نه يم