غزل

حاجي امين باوري | جون 6th, 2012


کاشکی چې له کوره مسافر نه وی
یار نه مې راغلی داسې زر نه وی
تل مې چې کتلی دجانان مخ ته
لری یی زه هیڅ وخت له نظر نه وی
دا چې مې خوبونو ته هم نه پریږ دی
دغه ستا یادونه جادوګر نه وی
کړې به ګیله ماله نصیبه وه
دا ظالم که مانه مرور نه وی
خوند به مې اخستی له ځوانی نه وه
عمر مې که تیر ټول په سفر نه وی
ما به ستا په شونډ و مزی کړې وی
ښکلی که دې لوړ دغه ولور نه وی
ژوند به یی له تا سره تیر کړی وه
یاردې که سر کار سره نوکر نه وی

Copyright Larawbar 2007-2024