کور / شعر / لاره

لاره

        
ستا د میــني پـــه نشه کي لاره ورکـــه شي لــه چـانـه
عــــقل نـه ګوري فضا تـــه وضع سمه ده کــه ورانــه
چي وطـن سوځي لمبوکي پــرځګر تڼـــاکي ګـــــــوره
داسي ګـرځي پـــه مغـــزو کي چي دوا نشــته اســـا نه
په دې کار کي توکــل نردی پـــټي ستـرګي روانـــــیږه
یابه پرې کړې خپلي غاړي یا بــــری ډک  له کــامرانه
قیاس وکړه چي اغـــزن زوزان پاشـــــلي دي پر لاري
هم دي پښې پکښې کي چوي هم به شې په زړه ستومانه
تصمیم کـلک نیسه باتـــــوره اوږد ســفرسـرګرداني ده
ژوند دي څــاره امانـــزیه خــــطرونه شته پـــریــما نه
 ۳۰مارچ ۲۰۱۲