بسم الله الرحمن الرحیم ـ عملأ می بینیم که قرن بیست ویکم برای مسلمانان قرن کشت و خون ، ظلم ، ګمراهی و ګناه است . از هر سو و هر ګوشهً دنیا ظلم غیر مسلمانان بر مسلمانان ، ظلم مسلمانان بر مسلمانان و ظلم نزدیکان بر خویشاوندان بشدت جریان داشته است .

در این شرایطِ ناګوار و زننده برخی افرادِ فرصت طلب ، سیکولر ، فاسد ، ګمراه و بی دین با استفاده از این تنګنا در اذهان عمومی این سوال را ایجاد می نمایند که اګر اسلام واقعیت دارد ، اګر خداوند مسلمانان را یاری میکند ، پس چرا در هر جای منکوب و ناکام هستند و چرا پیهم ذلیل و مورد تجاوز و حقارت قرار ګرفته است . چنین ګمراهان همچنان داد می زنند که کجا است خدا تا مسلمانان را یاری و نجات دهد ! چرا به این همه دعاها و فریادها جوابی نه می دهد…. ؟ بعضی راه ګم کرده ها زمزمه میکنند که چون خدا خودش در قرآن ګفته که ما اسلام ( و پیروان آن ) را بر باطل پیروز میکنیم ؛ پس امروز چرا همه چیز برعکس و مخالف آن شده است ؟ آیا وعده های خدا تغییر یافته است ؟ جواب اینګونه سوالهای مغرضانه و جاهلانه مطلقأ منفی است . بلی ! قرآن همان قرآن است ، الله تعالی همان سبحان و تعالی است ، رسول و سنتش ، خلاصه همه و همه همان است ! ولی به سه موارد باید عمیقأ متوجه شویم :

اول ـ مصیبت و آزمایش : خداوند به مسلمانها فرموده است که مشکلات ، فشارها ، مصایب… را با صبر تحمل نمایید و خدا در این زمینه شما را امتحان میکند ؛ شکست ظاهری مؤفقیت اصلی و بعدی است ( البقره : ۱۵۵ ـ ۱۵۶ ؛ الکهف ۷ ؛ الملک ۲ ) .

دوم ـ مسلمانها با هم برادر اند ولی با مشرکین و کفار برادر نیستند ، تا خداوند یار و مددګار مسلمانها شود ؛ نه اینکه با هم نزاع و دشمنی نمایند ولی برعکس با دشمنان اسلام دوستی و برادری نمایند ( المایًده ۵۷ ؛ الحجرات ۱۰ ؛ آل عمران ۲۸ ) .

سوم ـ خداوند مؤمنان واقعی را مدد و مساعدت می کند ، نه آنهایی که ګفتارش اسلامی لیکن کردارش غیر اسلامی باشد . پس وعدهً خداوند با مؤمنان واقعی می باشد نه با کسانیکه برخی اوامر و احکام الهی را قبول می کند و قسمت زیاد آنرا برعکس اجرا میکند و می بینیم که چنین مسلمانها خودشان جنایتکار و تبهکار هستند که دنیار را فرا ګرفته است . پس وعده ها و مساعدت های الله سبحان و تعالی با این نوع مسلمانها نمیباشد ( البقره : ۸۵ ) .

باید دانست که جلب و جذب امدادهای رب العزت منوط به دخول کامل در دین است . کسیکه برخی از دین را که مطابق میلش است اختیار کند ، و برخی دیګر را که برای او مشکل است رها سازد ، چنین فرد را مؤمن واقعی و کامل نمی ګویند . اګر اصحاب پیامبر (ص) در عرصه های مختلف پیروز میشدند و الله تعالی دعای شانرا سریعأ قبول و اجابت می فرمودند ، بخاطر دخول کامل شان در دین و تبعیت کامل آنها از پیغمبر (ص) بود ( البقره : ۲۰۸ ؛ آل عمران : ۱۱۹ ؛ التوبه : ۸۶ ) .

حال برای چند لحظه خود مان و مسلمانان امروزی را بررسی نماییم . چه اندازه از احکام خداوند را در زندګی خود پیاده نموده ایم ؟ آیا تمام کارهای مان مطابق دستورات قرآن و سنتِ نبوی است ؟ آیا رسول الله (ص) را در روش زندګی خود اسوه و سرمشق قرار داده ایم ؟ و صدها سوال دیګر ، که قطعأ در مقابل اینها به شرمندګی باید سر را پاین انداخت و اعتراف نماییم که ما راه و سیرهً رسول الله (ص) و اصحابش را ترک نموده ایم . پس آیا الله تعالی باید دعای ما را قبول نماید ؟

مسلمانهای قرن بیست و یک شدیدأ به دنبال آن چیزهایی هستند که رسول الله (ص) و اصحاب و یارانش از آن اجتناب می نمودند و خود را از آن دور می ساختند . محبتِ مال ، اولاد ، زن ، موتر ، مقام ، نام ، قوم و غیره و غیره بر قلوب مسلمانان این عصر مستولی شده و جایی برای محبت رسول الله (ص) باقی نګذاشته است .

پس با این توضیح بسیار مختصر به این نتیجه میرسیم که مشکل قطعأ در اسلام نیست ، بلکه اسلام همیشه پیروز بوده و پیروز خواهد بود . مشکل اصلی در اینجاست که مسلمانان واقعی اندک و قلیل هستند . پس وعده های خداوند (ج) برای کسانی است که مانند ما و شما نبوده بلکه برای کسانی است که همانند یاران و اصحاب رسول الله (ص) باشند . معذالک ، تا وقتی که ما خویشتن را روحأ ، ذهنأ ، قلبأ و عملأ تغییر ندهییم ، خداوند حالتِ ما را ابدأ تغییر نمی دهد ( الرعد ـ ۱۳ ) .

آیه شماره ۶۰ سورهً المؤمن میفرماید که خداوند از تو می خواهد که او را فراخوانید تا مددګار تو شود . ولی کسی از ابراهیم ادهم (رح) پرسان نمود که ما با درنظرداشت این آیه به رب العزت دعا میکنیم لیکن دعای ما قبول نمیشود ، علت چیست ؟ وی در پاسخ چنین فرمود :

۱ ـ خداوند را خوب می شناسید لیکن اطاعت او را نمیکنید ؛

۲ ـ قرآن را تلاوت میکنید ولی به آن عمل نمیکنید ؛

۳ ـ شیطان را خبیث میګویید ولی با او همرا هستید ؛

۴ ـ میګویید که محمد (ص) را بسیار دوست دارید لیکن سنت او را انجام نمی دهید ؛

۵ ـ جنت را بسیار دوست دارید ولی آنرا نمی خواهید ؛

۶ ـ از آتش دوزخ میترسید لیکن خود را از آن دور نمیکنید ؛

۷ ـ میګویید که مرګ حق است ولی به آن آمادګی نمیګیرید ؛

۸ ـ عیوب دیګران را میګویید ولی عیب های خود را پنهان میدارید ؛

۹ ـ رزق خدا داده را خوب می خورید ولی شکر آن را بجا نمی آورید ؛

۱۰ ـ مرده ها را دفن میکنید ولی از آنها عبرت نمیګیرید .

پس چګونه دعای چنین افراد قبول شود ؟

واقعأ هم اګر به دورادور خود نظر افګنیم ، درخواهیم یافت که همه چیز در تضاد و یا دوری اسلام جریان داشته و به همین علت دسیسه ها و فتنه ها ګسترده است که در اثر آن دعای ما مسلمانان قبول نمیشود و سرانجام ناکام هستیم . پس بیایید که هشدار ابراهیم ادهم (رح) را سرمشق خود قرار دهیم و آنرا بر یک کاغذ نوشته و آراسته نماییم ، هر روز به آن عمیقأ و قلبأ نګاه کنیم ، و به آن عمل نماییم تا راهِ ګم کرده را انشاالله دریابیم . و ما ذالک علی الله بعزیز ( ن . صمد )

[ یادونه : دا لیکنه می لومړی ځل د کاناډا څخه د خپرېدونکی جریدې ـ افغان رسالې ـ د روان کال د اکتوبر د ګڼې په درېیمه صفحه کی خپره سوې ده او اوس په لراوبر ويبپاڼه کي خپريږي ـ ن . صمد ]