پرون د پولنډ د بهرنيو چارو وزير ردوسلاو شکورسکي Radoslaw Shkorski  له خپل افغاني سيال ډاکټر رنګين دادفر سپنتا سره ، په  کابل کې يوه ګډه خبري ناسته کې حکمتيار يو جنايتکار وباله .

 پولنډي وزير همدارنګه ټينګار وکړ چې د حزب اسلامي مشر انجينر ګلبدين حکمتيار سره دې خبرې نه کېږي او هغه دې د محاکمې ميز ته راوړاندې شي .
 په دغه غونډه کې که څه هم لکه وړاندې چې وويل شول ، سپنتا حاضر و خو هغه د پولنډي وزير فرمايش  ته ځواب ونه وايه او دومره يې وويل چې له ترهګرو سره د مبارزې يو اصل خبرې اترې هم دي ، خو حکومت به يې له ترهګرو سره په ټول ځواک جنګېږي .

پولنډي وزير په داسې حال کې  حکمتيار جنګي جنايتکار و باله او د هغه د محاکمې غوښتنه يې وکړه چې په دې وروستيو کې له حکمتيار سره د خبرو اترو ګونګسې ډېرې شوي دي .
 له څرخي زندان څخه د حکمتيار د زوم  غيرت بهير خوشې کېدل ، د ځينو په باور د همداسې هڅې يوه برخه ده .
له بلې خوا پولنډي وزير په داسې حال کې د حکمتيار په محاکمه ټينګار کوي ، چې تېره اونۍ د هند – افغانستان د بهرنيو چارو وزارتونو په يوه ګډ  کنفرانس کې سپنتا ويلي و چې  نور هېوادونه بايد دا ومني چې افغانستان خپلواکه کړنلاره لري .

سپنتا ، ددې پوښتنې په ځواب کې چې د هند او افغانستان نږدې والي ، ګاونډي هېواد پاکستان  اندېښمن کړى دى ،  وويل :
 (( څوک چې اندېښنې کوي ، اشتباه کوي ))
خوپرون د همدغه خپلواکې پاليسۍ لرونکي حکومت خارجه وزير سپنتا ، د پولنډي وزير ته ونه ويل چې زموږ پاليسي مستقله او په دې اړه ستا اندېښنه بېځايه ده .

 شپږ کلونو جګړو وښوده چې مخالف وسلوال ځواکونه  د حکومت او بهرنۍ نړۍ له لافو سره – سره  يو کمزورى او د ځپلو وړ ځواک نه دى .

 دغه مخالف ځواک اوس دنړۍ د څلوېښتو هېوادونو شاوخوا (  ٥٣ ) زره  پرمختللى پوځ  ، ملي اردو او ملي پوليس اندېښمن کړي دي او ټول هېواد ، حتى مرکز ته يو ستر ګواښ دى او له هغوى سره له خبرو پرته ټيکاو ناشونى دى .

 د پولنډي وزير پرونۍڅرګندونې ، نوې خبره نه ده ، هرکله چې زموږ په هېواد کې د سولې او خبرو اترو  لپاره هڅه پيل شوې ، بهرنۍ نړۍ او د هغوى کورنيو لاسپوڅو يې د ځپلو هڅه کړې ده .
 وګورئ ، د بشرحقونو  د څار نړيواله ټولنې د افغانستان  د جنګي جنايتکارانو راپورونه څو ځلې په داسې وخت کې خپاره کړي او داسې وخت کې يې  د جنګي جنايتکارانو نومونه په ډاګه کړي چې د سولې لپاره يواځې يوه وړه هيلمندي ښکاره شوې ده .

شايد نړيوال هېوادونه د خپلو اوږدو ګټو لپاره په افغانستان کې ناامني و غواړي او شايد دهمدې موخې لپاره د سولې هڅې شنډې کړي .

 بهرني هېوادونه که زموږ د هېواد په جګړه کې هره ګټه لري ، هغه نه ده روښانه خو يو څه روښانه دي او هغه داچې په هېواد کې د جګړې اوږدېدل زموږ له تباهي ، فقر ، بدبختۍ پرته نوره هيڅ پايله نه لري .
 په کار ده چې د مستقلې پاليسي ( !) لرونکي هېوادونه ، په خپل ولس ورحمېږي او  د خپل هېواد او ولس د ګټې لپاره د نورو فرمايشونو ته غاړه کېنږدي .