غزل

د لراوبر اداره | جون 3rd, 2008


تر ډیرو ډیرو ښایستو راتیر شوم
جا نانه ستا په امیدو راتیر شوم


سر ته یی تیږي او نه شنختي ولي
پر داسی خوارو مقبرو راتیر شوم


هره شیبه چه سوه باران کی تیره
څنګه تر هغو سیلابو راتیرشوم


ځکه په کمو پروا نه کوم اوس
تر لویو لویو حا دثو راتیرشوم


خود به په لار کی پا تیدل لعلونه
زه خو په لاره بی لاسو راتیرشوم


مجرم ناتوانه سومه ومی ژړل
چه دوران کلی په کوڅو راتیرشوم

Copyright Larawbar 2007-2024