کور / شعر / تاته پخه ډوډۍ ترکوره درځي

تاته پخه ډوډۍ ترکوره درځي

تاته پخه ډوډۍ ترکوره درځي
زه مې کوچنی ماشوم په غیږ
د نانوایی مخی ته سوال غواړمه
زما په یو ورور کې هم رحم نشته
څنګه انسان او مسلمان یو مونږه
صیله رحمی هم له مونږ کډه کړې
زما کوچنی ماشوم یخنی رپوي
زما په غیږه کې ګرمي لټوی
زما درنې خورې درنه اوسې
د ژوندله هر حسرته
ته برخمنه پښتنه اوسې
خو زه پخپل ژوند ون ډیر
زجر کاږم درد تیروم
د هرې شپې په راتلو غم زغموم
تاته به هره شپه شب قدر اوسي
زما کوچنی ماشوم ډوډۍ غواړي
مانه د مینې زندګي توده کیږدۍ غواړی
راشه ژوندون ته یو نظر وکړه
ته هم زما له دریڅي پری یو نظر وکړه
د دې دوزخ د مړولو په نیت
زه هرماښام د نانوایی مخ ته ناری وهمه
د خپل بچي لپاره خیر غواړم
دا د خدای ویش ده دامنم درسره
د خدای رضا ده زه پری هم راضی یم
خو زما معصوم ماشوم
راسره داخبره هیڅ نه منی
هغه د نورو په څير ژوند غواړي
هغه هم هروختی بدلون لټوي
خو زه ناکسه یم دا توان نلرم
د هرماښام لپاره خیر غواړم
خدای دې پر تاباندې پیرزو لري
د ژوند د هر ماښام خوښۍ خورې
زما په زړه بس ګرانې ډیر څه دي
لکه د ژوند د ماښامونو رانه تیر څه دي
زه مې کوچنی ماشوم په غیږ
د نانوایی مخې ته سوال غواړمه
ته هر ماښام دې خپل نیازبین بچی ته
نوې ډالۍ ورکوي
خو زه یی هرماښام په اوښکو پالم
نایاب
فبروری-۴-۲۰۱۴