نويسنده: اشکار تونا

چهار دهه جنگ در افغانستان که بیشترین ریشه های آن در بیرون از کشور است اسیب های کلان را بر همه بخش ها  وارد کرده است.

با این وضعیت دیدگاه ها این است که یگانه راه رسیدن به ثبات گفتگو و مذاکره با گروه های مسلح در همکاری با کشور های منطقه و جهان است تا این کشور ها از نفوذ شان برای صلح افغانستان نهایت استفاده را کنند.

اخیرآ در کنار کشور های دیگر منطقه روسیه نیز آماده شده است که نشست را با حضو نمایندگان طالبان در مسکو برگزار کند ، از این نشست گروه طالبان نیز اعلام حمایت کرده و حاضر به اشتراک در آن شدند اما مخالفت حکومت افغانستان و امریکا برگزاری این نشست را به تعویق انداخت.

دیدگاه ها این است که روسیه با نفوذ که بر پاکستان و گروه طالبان دارد و نگرانی این کشور از توسعه فعالیت ها داعش سبب می شود هر نوع تلاش برای رسیدن به صلح در افغانستان دریغ نکند اما اینجا حکومت افغانستان به ویژه رییس جمهور غنی مکلف است تا از این شرایط به میان آمده استفاده بیشتر را کند اما با تاسف به دلایل نفوذ امریکا در افغانستان این فرصت های طلایی از دست میرود.

منابع پیش از این نیز گفته اند که حنیف اتمر مشاور پیشن شورای امنیت ملی با طرح های منطقه یی یگانه راه حل جنگ افغانستان را در همکاری منطقویی میدانست و در زمان ماموریت اش توانسته بود که همه کشور های منطقه را متقاعد سازد که صلح در افغانستان به نفع همه است و باید در این روند شریک شوند که چنین نیز شد . مثلا نشست سعودی صلح ، ازبکستان ، اندونیزیا  اعلام آمادگی چین ، اذربایجان و شمار زیادی از کشور ها به همکاری با افغانستان از دستاورد ها بود.

همچنان تلاش ها تا جای پیش رفته بود که چراغ های سبز از سوی طالبان نیز روشن شد اما برخی مخالفت ها در درون حکومت به ویژه علیه شورای امنیت ملی این امیدواری را قطع کرد که متن استعفا نامه حنیف اتمر نیز نشان دهنده برخی مخالفت ها در روند صلح و ثبات بود که به تیم اقای اتمر  به اشاره برخی از کشور های جهان اجازه نمی دادند که کشور از بحران موجود بیرون شود.

با این حال وضعیت موجود در حکومت و اغاز کار مشاور جدید شورای امنیت ملی پروسه صلح حکومت را به بن بست کشانیده است که اظهارات چند گونه از سوی مقام های حکومتی و پراگنندگی در سیاست صلح و جنگ نشان دهنده این وضعیت است.

ضمیر کابلوف نماینده خاص روسیه برای افغانستان اخیرآ در گفتگو با برخی از رسانه ها گفته است که هنوز هم روسیه آماده است تا نمایندگان افغانستان و طالبان را روی یک میز در مسکو گرد بیاورد ، این دبلومات روسی همچنان ادعا دارد که هر دو طرف طالبان و حکومت آماده گفتگو شده اند اما در کابل اکنون خبری در مورد اغاز پروسه صلح مسکو وجود ندارد و احتمالا از این پروسه برخی از کشور های کلان جهان مانند امریکا اعلام حمایت نکرده است.

این وضعیت نشان میدهد که هنوز هم حکومت افغانستان در تصمیم های ملی مستقل نیست و این عدم استقلایت کشور را به بحران بیشتر خواهند کشاند.

برخی از آگاهان نیز بر این باورند که آمریکا با اتخاذ رویکرد دوگانه در روند صلح افغانستان و مداخله در امور این پروسه تلاش می‌کند تا مانع مذاکرات صلح طالبان با دولت افغانستان شود.

در این جا هم مردم افغانستان وهم جریان های سیاسی مکلف اند که با فشار های قانونی حکومت را مکلف سازنند که در پروسه صلح از هیچ مداخله بیرون حمایت نکرده و منافع ملی را برای صلح و ثبات افغانستان در نظر گیرد .

با توجه به این تحلیل، آنچه در مسکو رقم خورد، اگرچه نتایج آن تا اکنون معلوم نیست اما این یک فرصت  تازه است تا به همه قدرت های ذینفع در منطقه ، برای نیل به منافع ملی افغانسان در چشم انداز صلح، فرصت برابر داده شود .