غزل

څه شو  څه شو   هغه مينه   محبت
پخوانی  هغه  وختونه   د   عزت

يو  تر  بل  به  زاريدل   دوستان  خپلوان
ها  د  سرو  زرو  وختونه   د    جنت

اوس  د  غوړ نستوړی  قدر  دی  هر  چرته
څومره  ګران  شو  په  دی  ښار  کی  سکونت

يو  ساقی  دی  چی  نفرت  يی   زړه  کی  نشته
کله   کله    خو     کوی   د   جام   يو   ست

د  خدای  په  عبادت  روح  هوسا   کيږی
څوک  چی  عرش  ته  کړي  دعا  په  صداقت

ښه  انسان  ته  احترام  دباسين  دی
د  جهان  کرونه  شي  په  لوړ  همت