غزل
ده درد سره بلد يم ما خانـــــــــــــــــــده نده ليدلي
ده درد نه علاوه مي دادنيـــــــــــــــــــا نده ليدلي
****
داځان به مي راوخلم اوټوټي ټوټي به يي کړمه
په دي دنيا خو هروخـــــــــــــت ما وفا نده ليدلي
***
بس درد او غم زمونږه په قسمت دي رسيدلي
دښکلو پدي ستــــــــــــــرګو مي ژاړه نده ليدلي
***
بدبخته بد قسمـــــــــــــــته ته راته وايه بده نده
تيارو نه غير مو ژوند کښي هيڅ رڼا نده ليدلي
***
دګل په شان خانده دغـــــــــو سلګو رانه اخستي
مجنونه تا خو هر وخــــــــــــــــــتي ليلا نده ليدلي
***
ته تيرشه دخپل ژوند نه تاته مرګ ځکه پکاردي
چي ستا غوندي مريــــــــض ته ما داونده ليدلي
****
نن بيا جوړي په باغ باندي يو خړ طوفان تير شوي
بلبل ما خو ستا دغه چوپتــــــــــــــــــــيا نه وه ليدلي
****
ژاړيږه اي قديره بس دا غم خو همداســـــــــــــــتادي
په سپورو شونډو ستا مي هيڅ موسکا نده ليدلي