غزل

د لراوبر اداره | اکتوبر 21st, 2008


رانه هیره نه یی اوس مــــی هم یادیږي
دم په دم ګوره ستـــــــــرګو ته ودريږي


ليوني شومه ستامينه کښي قـــــــسم چي
اوس زړګي مي تانه غير کله صبريږي


ما خوستالپاره خوږ ژونــــدون تباه کړو
ستا لیدو پسی می زړه دومــره  دردیږی


خیردی راشه چی له مانــــــه مرور یی
ګوره ژوند کله له تانه غيرتـــــــيريږي


ما خوستالپاره ځــــان په دارزوړند کړو
لږلږزړه مي نورپه تابانـــــدي پوهيږي


دادستان دي دومـــــــــره اوږد دي قديره
دادميني داستانونه نه ختــــــــــــــميږي







غزل



نن مي سترګي ځکه ژاړي يار مي نشته
بي له ياره مي ژوندون ډيرراته ګران دي


لکه ګل  ريـــــــــــژیږم ياره ده ډيره غمه
هريوغم راته په سرلــــــــــــکه اسمان دي


ماته چاويل چي مـــــــــــــين شه ليوني يم
بي له ياره مـــــي اوس زړه ډيرناتوان دي


ځان به خــــــتم کړم خو يارپرښودي نشم
خو پدي غمـــګين يم هروختي هجران دي


اي رقيبه بـــس دي څومره مي کړي تيري
ستا په ماباندي پيرزو هروخت طوفان دي


زه غمــــجن قدير په زړه باندي سوري يم
يوغــــــــــزل يومي داغم يو مي جانان دي


 

«

Copyright Larawbar 2007-2024