دسوي زړه فریاد

د لراوبر اداره | نوومبر 1st, 2008


په امیددسباوون زه توروشپوکی بی منزله مزل کړمه
څه غجب وختونه راغلل شته وطن بی وطنه بی وطنه
درازنیازمی هیڅوک نشته چې زړګئ می ورته تش کړم
کډی بارمی په هرلوری په ملکوئی سرګردانه ګرځومه
خدایه ډیر شم نا امیده چې هر لوری ته نظر کړم
اعتبار چې په چاوکړم همهغه می سرراپری کاندی له تنه
تاریخونه په ماویاړی په جهان کې می دتوری نوم نشان وو
خودانن می څه قسمت شومړی خاوروته سپارمه بی کفنه
ای دښمنه تا غوښتل ما کمزورئ او بیاورک کړی له دنیا نه
ترپښولاندی می شملی کړی  ستا وو دا شوم ارمانونه
دامنم چې سپین سترګۍ،چالاکۍ اوپالیسۍ کې
لمبر وون ئی په جهان کی درس دی ویلئ دشیطانه
ښه دی ولیدل دښمنه چې نه یوه وشوه نه بله
ټول بدن زخمی زخمی یم وینې څاڅی می له تنه
زه بچی داحمدخان یم میدان هیڅ وخت نه پریږدمه
ځکه ولاړکلک په میدان یم هریوپلان ستا شنډومه
دا چې زه هرچارټلئ یاوژلئ یاپه سرمیخ راوهلئ
انتقام به ضروراخلم دپښتون په ارمانجن زړه قسم خورمه
زما نوم افغانستان دی د امو نه تر اټکه
لراوبرچې زه نن وایم داپدی چې نه ئی منمه
ډیریم ستړی دمزل نه د جنګونود غوبل نه
داچې څنګ می لګولئ لږسااخلم داستاتوره نه منمه
زه سباراپورته کیږم نن خواره واره په ځان راټولومه
زه بچې داحمدخان یم بیالښکری جوړومه جوړومه
زه جرګه دمیرویس خان یم دخوشحال دننګ یم توره
زماپوله دوه سیندونه پدی منځ کی دبل چا هیڅ نه منمه
(وزیریه) هرڅوک پوه دی چې غوا توره شیدی سپینی
دادورکې ستا دقوم نن چا جوړ کړی دی پلانونه

Copyright Larawbar 2007-2024