غزل
16
د اغزو په نامه لو دى خو ګلونه رېبل كيږي غزل
زموږ اشر يې باندي كړى زموږ سرونه رېبل كيږي
د ژوندون هره لمحه تر بله سخته ده ترخه ده
له ذهنو مو د ماضي خواږه يادونه رېبل كيږي
چا چي دلته تاج محل غوندي شاهكار د ميني جوړ كړ
له هغو نه د انعام پر ځاي لاسونه رېبل كيږي
بې ګودره موږ په هر ګل له پېزاره سره ګډ سو
زموږ د ځان فېصلې نسته زموږ فكرونه رېبل كيږي
د ارې غوندي زږه باڼه يې يو تر بله خېزي
هلته مه ورځه سلطانه هلته زړونه رېبل كيږي
LORALAI