غزل

40 | دسمبر 29th, 2008


خونه دپښتون چې په كې پاكه خدايه ړنګه ده
دا دنيا دې اورواخلي او دا دنــــيا بدرنګه ده

هلته پنجابۍ پېغله زموږ له خولو رنګ اخلي
دلته پښتنه پېغله ساده ګرځــــــــــــي ملنګه ده

ستا بچي خوشال خټكه ستا په قدم نه لاړو
ستا دغزا توره تكه توره اوس لــــه زنګه ده

څو به انقلاب وي او تر څو به ورور وژنه وي
دا جنتي خاوره اوس تبــــــــــا تبا له جنګه ده

چې پښتانه په كې دامن پر ځاى جنګ ته لاړو
وه سعيده دا زمانه ښايي چـــــــــــې اورنګه ده

Copyright Larawbar 2007-2024