غزل

36 | فبروري 5th, 2010


چــی یــــــــوازی زه او تــه وای
دی دنــیا کی نــور څه نــه وای

ســتــا د ستــرګو پیــمانی وای
یـــــوه ښـــکلی میـــخــانه وای

هـر څـــه پاک وای لــکه میـــنه
نه گنـــــاه وای نــــه توبــه وای

هــــره ورځ د اخـتــــــر ورځ وای
هــره شـــپه د یلــدا شـپه وای

دا ټـــول ستــوری وای پرځـمکه
او ســـپوږمی ســـتا آﺋیــنه وای

د غــمــــاز ویــره هــم نـــه وای
نــــه د خلــکو هــم طــعـنه وای

نه واټـن زمو ږ پـــــه مینـــځ کی
نــــه دیــــدن په بـــــهـانــه وای

زه وای ســتـا او تــه زمــــــاوای
نـــــه مــــو زړونه بیــــګـانه وای

تــــــه ولاړه لـــکــــه شـــمــــع
زه پتـــنـــګ وای, پـــروانــه وای

Copyright Larawbar 2007-2024