د وینو اختر،

خدایه څو به لا تېرېږي د کابل اختر په وینو

هم به خپل اختر ته ژاړو هم د بل اختر په وینو

 

له آمو تر ارغسانه د پاتا کمبلي ژاړي

په هلمند کي اور بلېږي د زابل اختر په وینو

 

ځوانیمرګي جنازې دي ککرۍ دي چي لا رغړي

له نیکریزو ویني څاڅي د اوربل اختر په وینو

 

هم د عقل برخه خواره هم اسمان راته په قار دی

په قسمت مو رسېدلی د ازل اختر په وینو

 

د بوډا نکلونه ژاړي د پرون د لحد ساندي

په سلګو کي راته وايي راځي بل اختر په وینو

 

نازولي به نڅېږي د جنډیو پر سندرو

د شهید مورکۍ ده بوره د اتل اختر په وینو

 

موږ پخپله را بللي په لستوڼي کي ماران دي

د خپلوانو له شامته وینو خپل اختر په وینو

 

ما پخوا لا دي ژړلي د غلیم د لښکر دوړي

نا بللي مېلمانه دي راوړي تل اختر په وینو

 

نه اکبر سته په کابل کي نه ایوب توره تر ملا کړه

پر غزني د غم نارې دي د زرمل اختر په وینو

 

شنې جلګې به خود سوځېږي د پردیو له باروتو

د خوشحال توره ویده ده د ایمل اختر په وینو

 

له ړندو مرمیو اوري په دښتونو کي اورونه

په کیږدۍ کي پېزوان پاته د کاکل اختر په وینو

 

زموږ په کلي کي ماتم دی ګران اختره چي رانه سې

غاړګۍ دانه دانه دي د پایل اختر په وینو

 

د خزان کیسه اوږده سوه نسیم بند په کوه قاف کي

هم شبنم په وینو ژاړي هم د ګل اختر په وینو

 

پښتنو بېړۍ ډوبېږي!! لا تر څو به ورته ګوری؟

د توپان غرغړې اورم د ساحل اختر په وینو

 

جهاني لږ خو مي پوه که څو به اورو څو به وینو؟

د مطرب له نغمو چیغي د بلبل اختر په وینو.

 

عبدالباري جهاني

د ۱۳۹۵ کال د سرطان د میاشتي دوولسمه