سترګې مې بيا لکه  چيتر  وريږي

چې  مې  يا   د و نه   د  دلبر  ور يړ ي

دتګ ر ا تګ  لا رې  يي ګرانې شولې

د نفا ق  کا ڼي   په  ګو د ر  و ر يږ  ي

ما  نه  ا مو  ا و  ا با سين  خپه  د ي

د بيلتو ن کرښې په  خيبر  ور يږ  ي

د سپين بولدک ا و دتورخم  ولسه

پر د ي لا سونه  مو په  سر  و ر يږ ي

اسماعلخان ديره يي لاندې  کړله

بيا دانګريز  رنجت  خنجر  و ر يږ  ي

کابله  غږ کږ  کړه  اکبر خان  وزير  ته

مات پير نګئ  بيا لر او بر  وريږ ي

سپينې  جامې دسپن غر تورې شولې

د  ستم   با  د   په   پيښو  ر  و ر يږ  ي

ا و س نو  ته  و وا يه  پښتونه   ا شنا

ننګ  ا وغيرت  دې په  کوم ور  وريږي

دخدمتګار رنګ به تازه شي څنګه

غم  د ا فغا ن  په   لو ي  ټبر وريږ ي