کور / شعر / د پسرلي جنګونه

د پسرلي جنګونه

            دا  په   کور   د   افغان
           دا   لښکري     غمازان
            دا  جنګ  خو   ګټل   غواړي
            خبرومه    ټول     غازيان



             اوربازی  او   سربازی   دا
             هو  او  ها  توري  شرنګيږی
            ځمکه  سره  خرپا  د  زغرو
            دا  په  وينو   سور    ميدان



           دا   مو   پت   دا   مو   عزت  دی
          خپلواکې   مو   د    هيواد
         غرونه   غرونه    سنګرونه
         ازدي      زموږۀ      شان



       ستا  د  سرۀ   صدقه   شم
      ببر    سرو      ږيره      ورو
     غليمان     وهم     وخلې
      تاسو  ستوري   د   اسمان



     غوټه يز   او   مخا مخ  بريد
     د  غماز   په  خندق  وروړه
     د  اور  اور   ناری  پری  وکا
     پري    ورځۀ   لکه    توفان



    جنګ   کوؤ   چی   امن   راشي
    زما    د   سيمو    واک  زما   شي
   چی   رښتيا   او   قانون   هسک   شي
   اباسين   به     وی   بيا     خان






ساقي


 محتسب،شيخ، او   زاهد   سره  يو  ځی  وو
 چل  يی  جوړ  که  چی  ساقي  به  غرغره  کړو



 ميګده  کی  څو   رندان  په  دوې  خبر   شو
 پسئ  ولاړل   د  مسجد      تر       دروازي


 په  دري واڼو    يی     مټي شاته     واړولی
 ميګده  کئ  په   چوکو   پوري   بسته   کړه


 ساقي  وويل،،   په  خلو   کئ   شراب  توۍ کۍ
 څو  شيبی  پس  مجرمان  په  الله هؤ   شو


 ساقي وويل،،   شراب  ورکړي   چی  نشه  شی
 چی  ملي  سرود  يئ  وويل   بيا ئ  پريدی





ياران


لويه   هستي   وي   همنظر     ياران
لويه  شتمني   وي   د  هنر    ياران


او  پسي شا  د   چا   زړه  ډاډ  وی
پتمن  هوډمن  د  سلو  سر    ياران


د  سپينتمن  زردشت  سرود  سپېڅلی
زما  جوهر    زما       سره زر      ياران


د  زاړه   بلخ   ګروهه   وړانګې   پاشی
شي  برخه من   به    زموږ    ستر   ياران


سپينتيا   پالنه   او   رښتيا    پالنه
تل  دې   سر  هسک   وي   د  سنګر   ياران


اسمانه   ستا   څهه   مننه     ډيره
د  اباسين   دا   ستوري   نؤر    ياران





سل جامونه


دا     بهار   دا   زمانه    او  دا   جنګونه
دا    ځواني   او   دا   جانان  او  بل  اورونه
سل  ارمانه  سل  دردونه   مو په  زړه  کی
دا  يو  سر  او  سل   قصي  او  سل  غمونه
سل  توبی  خو  هر  ماښام   دلته   ماتيږي
دا  ميخوار   او   ميګده   او   سل   جامونه
سل   سجدی  په  يوه  جام   بدلی  ښی  وی
شو  بی کيفه  په  کعبه   کی   طوافونه





ياد


ياد د ځواکمن  سپين داد داريوس
زه  داريوس  تورکښ  وسي
زما  پلار  ويشت اسپه  نام
د  ويشت اسپه  پلار  ارشام
د  هغه  پلار  اريامن  دي
اريامن  پلار   څيثپاش
دده  پلار   هحامنيش  دی
لوړ  ټبر   د     فاتحانو
زموږ   د  تومنې   بادشاهانو
مټور   ازمويل   شوي
وسي  نامه   بادشاهان
زه  دايوس  د   دوی   نمسۍ
دادی  زه  اوس   شاهنشا  يم
په  وسنه   د  غوره مځدا
غوره مځدا  مرسته  رابار  کړه
کښترا  قدرت  ئ  راکړ
زما  پاتيښ  دی  دا  ځايونه
ؤوج،  بابل،   اسور،  عربيه
ټاپوان،  دريا،   او  مصر
سباراتا،  يونان،  او  که   ارمين
کبادوکيه،  پارت،  او  خدارزم
ګندهارا،  سعوديانه،  او  شتګوس
تر  مکرانه،  ساک،   دا   واړه
هيوادونه   زما   بندکيان
نهه   غټي     بادشاهيانی
په  ميړانه   فتحۀ   شوي
په  ډيوډۍ   کی   اوس  ولاړ  دی
کښتراپال  زموږ   د  تونی
يادنځئ   بيا   ودانيږی
چئ  مګوش،  دروعجن  وران  کړي
دا  ماڼۍ   زموږ   د  تومنی
په   همت   مې  راستنی  کړی
باج  رادرومی   د  هر   حوا
خپل  مردان  پالم  په  شان
بار    هميش      وربارومه
زما  داتا   پالي  رايتيان
زموږ  داتا   ترز  د  نيکونو
په  وسنه   د   اورمځدا
زموږ  رايتيانو  او  مردانو
دا   وينا   تاسو ته   وايم
چې  اړيک  وي   پرزاوه  شي
داؤس   پتره    غمازان  دا
چي  دروغ   يايی  واژه  شي
چي  اړيک   وي   زما   داتا  کي
لکه  ارخ نبوکدرسر،  چي
په  موږې   شو  په   بابېر    کی
زما   داتا   ترز   د   نيکونو
اهورامځدا   مو   مرستيال
اسماني   ګاتا   وروړمه
چي  رڼا   شي   زموږ   بوما
په  وسنه  د  غوره مځدا





غزل


هغه  ساقی  جام  او  پاګل  وختونه
راته   يادیږی   هغه    ګل    وختونه
د نوروځ  شپه  رڼا  دستورو  سپوږمۍ
ها   د  سندرو   او  غزل       وختونه
ګل  ګل  ېاران   او  د  جامونو  شرنګا
په  شرنګا  شرنګ  به  ريريدل وختونه
دا   يتيمان   او   ظالمان    حاکمان
جنت  وطن  کي  دا  مغل  وختونه
شيخ  د کعبی  د  شکرانی  منجور
څومره  پيړۍ  تير  شو عافل  وختونه
اوس  اباسين  یئ  په  خبونو  وېنی
جلال اباد   او  د   کابل    وختونه





ياد د ځواکمن سپينداد داريوش !


 


دود دستور دريځ د هڅو               پخوانی تاريخ د ننګ
غوره پانګه ارزښتمنده                     د هوډمن ځيرک داريوش


زه داريوش تورکښ وسي                  زما پلار ويشت اسپه په نام


د ويشت اسپه پلار ارشام                د هغه پلار اريامن دی


اريامن پلار څيش پايش                    دده پلار هاخامنش دی


لوړ ټبر د فاتحانو                          زموږ د تومنې پادشاهانو


مټور ازمويل شوي                        وسي نامه پادشاهان


زه داريوش ددوی لمسی                دادی زه اوس شاهين شاه يم


په وسنه د غوره  مسدا                  مرسته را بار کړه


کښترا قدرت يې را کړ                  زما پاديښ دي دا ځايونه


ووج بابل اسور عربيه                  ټاپوګان،دريا او مصر


سپارتا،يونان او که ارمين             کبادوکيان،پارت او خوارزم


ګندهارا،سعوديانه او شتګوس        تر مکرانه،ساک دا واړه


هېوادونه زما بندګيان                   نهه غټې پادشاهيانې


په مېړانه فتحه شوي                   په ډيوډۍ کې اوس ولاړ دی


کښترا پال زموږ د تومنې             يادنځای بيا ودانېږي


چې مګوش دروغجن وران کړي    دا ماڼۍ زموږ د تومنې


په همت مې راستنې کړې            باج را درومي له هر خوا


خپل مردان پالم په شان               بار هميش وربارومه


زما داتا پالي رايتيان                   زموږ داتا ترز د نيکونو


په وسنه دا هورا مځدا                 زموږ رايتيانو او مردانو


دا وينا تاسو ته يايم                    چې اړيک وي پرزاوشي


داوس پوترا غمازان دا                چې درواغ يايي واژه شي


چې اړيک وي زما داتا کې          لکه ارخ نبوکدرسر چې


په موګي شو په بابيل کې             زما داتا ترز د نيکونو


اور مځدا مې مرستيال                اسماني ګاتا وروړمه


چې رڼا شي زموږ بوما              په مرسته د غوره مځدا


يادون:په پورتنۍ ليکنه کې د ښاغلي پروفيسور ګل جانان ظفر له کتابه (دوه زره کاله پخواني ډېپونه)ګټه اخيستل شوې.





هلمند ته ډالۍ!


ځار د هلمند د سردرو شمه


د ښکلو ښکلو پرګنو شمه


زما د ګلونو ښايستونو ښاره


ځار دې له سترو شازلمو شمه


د غليمانو دې لاسونه مات  شي


ستا شنو فصلونو ته يې اور واجوه


انګور باغونو ته يې اور واجوه


ځار دې د ننګ او د پښتو شمه


څنګه بدبخته دا جهان ښکاري


دا نيکمرغي به ورته څوک راوړي


زموږ غازيان به استقلال وګټي


ځار مو تر لوړو حوصيلو شمه


ننګيالي تل هېواد ته وياړ ګټي


دغه وينا مې د بابا د خولې ده


خدای ج غيرتمند د غيرتمد ملګری


ځار دې د تورې شرنګېدو شمه


له تورې بورې نه سلام درلېږم (*)


زما د هلمند د سيند د غاړې باده !


د اباسين سندره تاته ډالۍ


ځار دې د عطرو تر وږمو شمه


*توره بوره په فرانګفورټ کې د ښاغلي قاسم خان نوابي د دوکان نوم دی