ائتلاف های سیاسی مختلف برای اشتراک در مبارازت انتخاباتی سال 1392 خورشیدی در کشور اعلام موجودیت نموده اند. انتظار این باید داشته که تا چند روز دیگر تعداد ائتلاف های سیاسی دیگری نیز به میان بیایید. اکثریت ائتلاف ها نیز مدعی اند که برای جلوگیری از پراکندگی در انتخابات آینده در تلاش معرفی نامزد های مشترک می باشند. نفس ساختن ائتلاف های سیاسی، نشانه خوبی از رشد دموکراسی برای اشتراک همه در انتخابات است. این ائتلاف ها هم رای دهنده گان را سمت و سو می دهند و تعداد کانیدان را محدود می نماید.

ساختار ائتلاف ها

متاسفانه که ائتلاف های سیاسی کنونی در کشور نشان دهنده این است که ما هنوز به معنی واقعی ائتلاف ها را نه شناخته ایم. ساختار و تشکیلات ائتلاف های تازه تشکیل شده مشخصاً استوار بر موضوعات سمتی، قومی، زبانی و مذهبی می باشد؛ مگر اینکه ما بخواهم خود و دیگران را فریب دهیم. در این ائتلاف ها همچنان چهره های در کنار هم قرار گرفته اند که در جریان سالهای گذشته همدیگر را به جنایتهای جنگی متهم نموده اند. ما حتی نمونه های را نیز داریم که به طالب راضی بودند ولی به ائتلاف سیاسی با همدیگر خیر.

افکار عامه بجای اینکه در حال حمایت از این ائتلاف ها به عنوان ائتلاف های برنامه محورباشد، بیشتر همان موضوع قوم، زبان و مذهب را دنبال می کنند. همین نیز باعث شده که یک بار دیگر نگرانی در مورد تشکل دولت آینده بعد از انتخابات را نیز به وجود آورده است. بدون شک ائتلاف های که تشکیل آن برای تقسیم قدرت در دولت آینده باشد، ائتلاف سیاسی نیست بلکه بنگاه های تجارتی برای تقسیم منافع بر اساس سرمایه گذاری روی رای مردم می باشد.

هنوز اما وقت زیادی برای صف بندی های دیگر سیاسی و ائتلاف های جدید وجود دارد. انتظار این را باید داشت که ائتلاف های بزرگ سیاسی دیگر نیز در آُستانه انتخابات به میان بیاید. با اینکه این ائتلاف ها مشکلات خاص ذکر شده را دارد اما باز هم نقط عطفی برای جنگ تبلیغاتی و رسانه ای بجای جنگ تفنگ در کشور می باشد. حالا اما انتظار این را باید داشته باشیم که ائتلاف های بزرگ سیاسی در کنار هم قرار بگیرند، آنهم نه بر اساس زد و بند های سیاسی بلکه برای نجات افغانستان از چنگ جنگ و بدبختی.

ائتلاف را برنامه محور کنید

در جوامع دموکراتیک، موجودیت احزاب سیاسی قوی، متظمن برگذاری انتخابات های هم شمول بر اساس برنامه های از پیش تعین شده یک حزب سیاسی می باشد. این احزاب دیدگاه های مشخص خویش را با فرستادن یک نامزد به مردم عرضه می کنند و مردم بدون کدام سرگردانی نامزد مورد نظر خویش را انتخاب می نمایند.

بدون شک، ائتلاف های قومی، زبانی و مذهبی که برای عقده گشایی تشکیل می شوند توانایی توسعه دموکراسی را ندارد و خود شفافیت انتخابات را نیز از بین خواهد برد. افغانستان و آینده حاکمیت سیاسی آن به برنامه های مشخص ائتلافها و نیروهای که برای برگزاری انتخابات آماده گی میگیرند نیاز دارد. ائتلافها سیاسی چیزی جدا بافته از بازیهای تاکتیکی در انتخابات است.

از سوی دیگر، چندین حزب سیاسی نیز ائتلاف ها را بر ساس برنامه های مشترک خویش انجام می دهند. بدین معنی که ائتلاف های سیاسی انتخاباتی باید برنامه محور باشند تا متضمن برگذاری یک انتخابات دموکراتیک باشند.

بدون شک جامعه ما آهسته آهسته باید بسوی برود که دیگر مردم به قوم، زبان، مذهب و یا هم چشم و ابرو رای ندهند و نخواهند داد. کلی گویی های نامزدان و سیاست مدارن در رسانه ها مردم را فریب داده نمی تواند. شیک پوشی های خالی فکر ثروتمند نخواهند توانست با زرق و برق های زور و زر تزویر جای برنامه های مشخص تدوین شده سیاسی را بگیرند.

انتظار ما این است که سیاسیون کشور با تشکیل این ائتلاف ها و یا هم ائتلاف ائتلاف های سیاسی قبل از معرفی یک نامزد واحد در تلاش ساختن یک برنامه واحد برای مبارزات انتخاباتی باشند. این سیاسیون باید در تلاش ساخت یک برنامه اصولی و اساسی بر اساس دیدگاه و نظریات مردم و بخصوص متخصصین افغان باشند. دیگر زمان آن گذشته است که با کلی گویی های گیچ کننده باغ های سبز و سرخ را به مردم نشان دهیم و رای آنها را به صندق های خویش بریزیم. ائتلاف های سیاسی باید بجای تلاش برای فریب افکار عامه تلاش نمایند تا برنامه ای مشخص تدوین نمایند.

این ائتلاف ها و رهبران سیاسی، باید به شکل مشخص برنامه های شان را در عرصه های اقتصادی، سیاسی، سیاست خارجی، اجتماعی، صلح، جوانان و… دیگر با جزئیات کامل برای مردم ارایه کنند. افغانستان را تنها ائتلاف برنامه محور به سوی آبادانی سوق خواهد داد، نه ائتلاف های شخصیت محوری که برای تقسیم قدرت در کنار هم قرار می گیرند.