اې نــــــــــــــــيکمرغـــــــــــه لــــــــــوی اختره
ســــــــــــتړی مـــــــــــــه شــــې بخــــــــــــتوره

تا تـــــــــــــــه مـــــــــوږ سترګې په ﻻر يـــــــو
د راتـــــــــــــــــــــــــلو دې انــــــــــتظار يـــــــو

ځان ســــــــــــــره راوړه ســــــــــــــــــوکالــــي
چــــــــــــــــــــــې  شــــــــــــي ورکه بد حالـــــي

نيکمرغي مـــې د افغان ولـس نصيب کړه
افغانان  يـــــــــــو له بل ســــــــــره حبيب کړه

نــــــــــــور به اوسي کــــــــــړاونه تــــــــر کله
دغــــــــــــــــه برخـــــــــــه ازلي يې کــړه بدله

نور يې خلاص کړه د وختونو دګردان نه
د فلـــــــک د تکليفونـــو سخت ګذران نه

رؤفي باندې د ســــــــــولې زيـــری وکـــړه
مقدر مــــــــــې د افغان ټبر نـــور ښه کـــړه