غزل

ر.مومند | اکتوبر 5th, 2008


بـېــګـاه سـتـاپـه هـجـران كـې دم په دم ويلې كېدم
تـۀ څــه راخــبــرېــدې ويــلــې كــېـدم ويـلـې كــېـدم


كه هرڅومې ستايادوكې بوتان له خياله جوړكړل
تــسل مــې دزړه نــه كــېــده بـيـاهـــم ويـلـې كــېـدم


رښتيني دارښتياوايي چې څوك له غـمـه نه مري
زه خـواربـه وخـتـي مــړوى چــې په غم ويلې كېدم


پـوهـېـږم نــه بـېـګـاپـتـنـګـان چـېـرې ووچـې نه وو
لــه  عــشـقـه  لـكـه  شـــمـه  ژړېـــدم  ويــلــې كــېـدم


يــادونــه دې بــل شــوي ووزمــادزړۀ پـه كــوركــې
د( شمس ) غـوندې،له مينې سوزېدم ويلې كـېدم
shams_khostai@yahoo.com

Copyright Larawbar 2007-2024