هـــــمیــشه بــــــه مـــــي ورب تــــــه دادعاکـــــړه
محــــــبت دنــــازولـــــــي جـــــــانــــــان راکـــــــړه

دا نـړۍ راتــــــه فانـــــي دنیـــــا حــــــــساب ده
هوښیارانو تــــــوښـــــه جوړه دعــــقبا کـــــــړه
د جــــنـــت او د دوزخ پـــــروا بــــه څـــــه کــــړم
چي پروا مــــي شپه او ورځ ستا د رضا کـــــړه
چـــــــي تمـــــام عمـــر پــــــه فکر د دولــــــت وي
هغـه خلکــــو د خـــــپل ځان سره جــــــفا کــــــړه
د مـــادي دنیـــــا مـــــــتاع ده د څـــــــو ورځـــــو
غافل مـه شــــه اوخـروي تحـــــــفه پیدا کــــــړه
چي د زړونو پــــه رضا رب خـــــــوشحالـــــیږي
راشه ! داسي انسانـــي احساس اشـــــناکــــړه
د اخــــلاص او صـــــداقـت لــــــوړه رتبـــــه ده
د کعـــــبې د پیـروانــــــــو ځان همـــــرا کـــــړه
په کــــوم ملک کــي چي رښتنې ورورګلــوي وي
د هغــــو خلکـو روزګــــــــــار ربـــــــه صـــفا کــــــړه
چـــــــي د بخل او کیــــــنې نـــــه ، نـه مړیــــږي
هغــــــه قوم ،هــغـــــه ولس ربــــــه پــــــنا کـــــــــــــړه
غـــرض دا چي صدا قـــــت لـــــــــــوی عــــــبادت دی
قــــوم په صدق کي حاصل د خدای رضا کـــړه