غزلونه

د لراوبر اداره | دسمبر 22nd, 2008



 


غوښتى دى موږ تل له هغو نه د ګلونو باران


د چا فطرت چي اورول دي د زخمونو باران


د زړه پر غولي مي بيا مړه مړه خوشبويي خوره سوه


را اوري بيانرى نرى ستا د يادونو باران


اوس پردى كور دى پردى واك دى نامړدي مي نده


اوس رانه مه غواړه اشنا د ديدنونو باران


دغه هم وايې چي شبنم پر ګلو ښه خوند كوي


بيا ولي ګرزوې له مخه په لاسونو باران


پرخپل ګرېوان به د هغه سړي تصوير جوړوي


سلطان دعا كوي چي وسي د رنګونو باران


سلطان زخپېل بورى  


 


غزل


د اغزو په نامه لو دى خو ګلونه رېبل كيږي


زموږ اشر يې باندي كړى زموږ سرونه رېبل كيږي  


د ژوندون هره لمحه تر بله سخته ده ترخه ده


له ذهنو مو د ماضي خواږه يادونه رېبل كيږي  


چا چي دلته تاج محل غوندي شاهكار د ميني جوړ كړ


له هغو نه د انعام پر ځاي لاسونه رېبل كيږي  


بې ګودره موږ په هر ګل له پېزاره سره ګډ سو


زموږ د ځان فېصلې نسته زموږ فكرونه رېبل كيږي  


د ارې غوندي زږه باڼه يې يو تر بله خېزي


هلته مه ورځه سلطانه هلته زړونه رېبل كيږي

Copyright Larawbar 2007-2024