وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ

يعنی په کوم شيانو چه لمونځ ماتيږي او دلمانځه بيا کول ضروري وي .

۱- په لمانځه کې قصدًا يا په هيره سره خبرې کول.

۲- په لمانځه کې چاته سلام کول يا په ژبه دسلام ځواب ورکول.

۳- دپرنجی کوونکی دالحمدالله ويلو ځواب په يرحمک الله سره ورکول.

۴- دلمانځه نه بهر کوم څوک دوعا کوي  هغه ته په لمانځه کې آمين ويل .

۵- دمرګ ،مرض يا کوم بل بد خبر واوري په هغه باندې انا الله وانا اليه  راجعون ويل.

۶- دخوشحالۍ دخبری په اوريدو الحمدالله يا بله کلمه ويل.

۷- دتعجب په  خبره باندې سبحان الله يا کومه بله کلمه ويل.

۸- د درد اوتکليف په وجه آه آه ،اُف کول که دجنت دوزخ يا دقبر غذاب دياد په وجه وي باک نلری.

۹- په کتاب يا څه ليکل شوي  شي باندې نظر لګيدل دهغه په ژبه سره ويل – کچری يواځی په زړه کې دهغه په مطلب پوه شي نو لمونځ نه ماتوي .

۱۰- په کتلو سره قرآن لوستل.

۱۱- دلمانځه څخه بهر قرآن لوستونکی ته فتح ورکول .

۱۲- عمل کثير – يعنی داسی کار کول چه کتونکی فکر وکړي  دا سړی لمونځ نه کوي  مثلاْ دځان ډير ګرول يا دجامو برابرول يا په بدن اوجاموډير لاس وهل .

۱۳- بغير له ضرورت څخه په زوره توخی يا دغاړی تازه کول .

۱۴- قصدًا يا په هيره سره څه خوړل يا څه څښل .

۱۵- په قرآنکريم کې داسې غلطي کول چه معنی يی بدله شي .

۱۶- څلور پنځه قدمه په لمانځه کې تلل.

۱۷- دقبلې طرف نه قصداً بلی خوا ته کتل يا بغير له کوم غذر څخه دقبلې څخه دسينی ګرځول.

۱۸- څلورمه حصه ستر دومره ساعت ښکاريدل چه په څومره وخت کې سړی يوه رکوع يا سجده کولی شي.

۱۹- دخدای (ج) نه د داسې شی غوښتل چه هغه له بندګانو هم غوښتلی شی موجود دضرورت شی.

۲۰- د درد يا مصيبت له وجی داسې ژړل چه په آواز کې يې کليمات را پيداشي  مثلاً ای الله !.

۲۱- دجنازی لمانځه نه علاوه په نورو لمونځونو کې په زوره خندل.

۲۲- د امام نه مخکې پوره رکوع يا پوره سجده کول يا دهغه نه مخکې کيدل.

۲۳- په لمانځه کې دسړی سره دښځی يوځای دريدل تر دومره وخته چه سړی کولی شی يوه سجده يا رکوع وکړي .

۲۴- دتيمم کوونکي لپاره د ابو پيداکيدل.

دلمانځه مکروهات :

يعنی هغه څيزونه چه لمونځ بالکل نه ورباندی ماتيږي  بلکی کراهيت پيداکوي لمانځه ته زيان رسوي  د لمانځه ثواب کموي .

۱- چادر داغوستلو پر ځای پر دواړو اږو اچول يا لسټونی داغوستلو پرځای خالي  ځړول.

۲- په خپل بدن اوجامو لاس وهل .

۳- په خوله کې داسی شی ايښودل چه دهغه په وجه سره دقرآن په لوستو کې تکليف وي.

۴- سرتور سر لمونځ کول خو که دعاجزی په وجه وي لمونځ نه مکروه کوي ،خو د نن زمان  سرتور سرونه عاجزی نه ده بلکی يو فيشن يا عصريتوب دی نو ښه به داوي چه سرتور سر لمونځ ونه شي .

۵- ګوتې څټل يا ديوه لاس کوتې په بل لاس کې ننستل.

۶- بی ضرورته په ملا يا تشو لاسونه ايښودل .

۷- په لمانځه کې  يو خوا بل خوا ته کتل.

۸- د داسې سړی طرف ته لمونځ کول چه هغه سړی مخامخ ده ته ناست وي .

۹- قصدًا اوسويلی ايستل يا دهغه دبندولو کوښښ نه کول .

۱۰- په صف کې ځای وي خو ځانته دريدل.

۱۱- په داسې جامو کې لمونځ کول چه په هغه باندی دکوم ځاندار تصوير وي.

۱۲- څادر يا بل شی دځان نه داسی تاوول چه دلاس ويستل له هغه ګران وي .

۱۳- ارګمي کول.

۱۴- دپګړی يا لونګی په ول باندې سجده کول.

۱۵- دوهم رکعت دلومړی رکعت نه ذيات اوږدول – يعنی چه په لومړی رکعت کې دری  آيته ووايي اودوهم بيا مثلاْ شپږ آيته قرآن ووايي .

۱۶- په کوم خاص لمونځ کې خاص سورة مقررول.

۱۷- دقرآن دترتيب نه خلاف قرآن لوستل مثلاْ په لومړی رکعت کې قل هوالله ووايي خو په دوهم رکعت بيا الم ترکيف سورة ووايي .

۱۸- داوداسه په تنګوالی.

۱۹- چه سړی ډير وږی وي او ډوډی تياره وي نوښه داده چه لومړی ډوډی وخوړل شي ورسته لمونځ وشي.

۲۰- په لمانځه کې دخزندؤ وژل لکه ميږی ،مچ او نور خو که سړی چيچی نو هغه دی ونيسی بيا يې دي خوشې کړي .

۲۱- په سجده کې دواړه پښی له ځمکی پورته کول چه دځنو  فقهاؤ په نزد پدی سره لمونځ فاسيديږی.