له يو شاهده اورېدلې مي کيسه ده رشتيا ترخه ده د تاريخ يوه حصه ده د چمن ښار ته چي راغلي مهاجر ول له شمالي ولايتونو خاک په سر ول د دوی په سيمه کي راغلي پر قدرت ول توپکيان داسي چي ظالم وړ د نفرت ول دا توپکيانو را شړلي ټول دا خلک ول […]
بشپړ متنپنير که ورور ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
دوه موږکان ول راوتلي له خپل غاره دوی کښل بويان له تورې شپې بيا تر سهاره ستړي ول دواړه دغه ورونه بې حسابه باندي راغلې چي وه ورځ وږې خرابه غوږونه يې شک سول پاته نه سول دوی زهير پر يو ډېران کله چي يې وموند لوی پنير خو د پنير پر وېش د دواړو […]
بشپړ متند ځنګل جګړه ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
په يو ځنګل کي وه جګړه د حيوانانو د سرو بزګړو، د پسونو د غوايانو د تور چرګانو، د سويانو، موږکانو د سپين اسانو، غرڅنيو، آهوګانو د هرې ډلې چي معلوم څو مشران ول د وري په پوست کي شرمښان ول، خنځيران (۱) ول دا مشران چي ول له جنګه ګُريزان ول مړه به هغه ول […]
بشپړ متنخر او پاچهي ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
نن له ځنګله مي راوړې افسانه ده رشتيا که نه ده خو د پند يو خزانه ده وايي يو وخت خر و زمري ته سو ګويان ژړا کوله يې مله مله د خپل بيان ويل دا ستا د ځنګل څه چي حيوانان دي بس ټوله ورځ دوی زما په هکله په بيان دي څوک راته […]
بشپړ متند ښامار هګۍ ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
د پخواني وختو کيسه ده درته راوړې مي خوږه ده په ليري پروت رنګين هيواد کي د ښايستو په کلي ښاد کي ؤ حکومت د عادلانو د مهربانو عاقلانو هغوی دېوال ؤ ګرځولی محکم او هسک يې ؤ تړلی دغه ديوال نه ؤ کلا وه پکښي دننه څه ښکلا وه دلته غنيان چي ول سخيان […]
بشپړ متند سپي او بيزو پاچهي ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
دغه او ورته نور ګڼ شمېر د ماشومانو منثور او منظوم نکلونه پر کوچنی ټکی کام www.kochnai.com هم لوستلای سئ. د يو ځنګل عادل باچا ؤ داسي زمری چي ډېر دانا ؤ تاج يو پر سر يې طلايي ؤ هغه نښان د باچهي ؤ زمری چي زوړ سو او بيا مړ سو نظام ډېر […]
بشپړ متند نازولو ښار
احمد ولي اڅکزی
دا ښکلی ښار د نازولو ښار دی د ښايستو او د سپېڅلو ښار دی د ورين تنديو پراخ سينه ښاپيرو دا د حسينو او ښاغلو ښار دی هوا يې مشک آب حيات اوبه يې ګلان د ميني د روزلو ښار دی ګوړه ګبين بچي بوره دي دلته د شيرشکرو لوبېدلو ښار دی دلته هر ځوان […]
بشپړ متناوه بزګړي او شرمُښ ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
يوه بزه وه تکه سپينه ډېره درنه او ښه سنګينه د بزې کور ؤ په ځنګل کي کور يې درلود يو څاه بغل کي اوه د دې بزې بچي ول بزګړي دا ټول لا کوچني ول دوی به ويل ښه سبقونه د کور کول به يې کارونه د مور په خوله به يې کول زيات خواږه […]
بشپړ متن