په پخوانيو وختونو کي په يو سلطنت کي يو بې وزله سړي ژوند کاوه. د دغه سړي نوم علي بابا ؤ. هغه به تقريبا هره ورځ ځنګل ته تلی او هلته به يې د ونو څانګې ماتولې او يا به يې راولېدلې څانګي ټولولې او بيا به يې په بازار کي په پيسو خرڅولې. په […]
بشپړ متنکابل پوهنتون کي رڼا کلنۍ مشاعره جوړه سوه
د لراوبر اداره
د میرمن کلتوري بهیر له خوا رڼا کلنۍ مشاعره نن په کابل پوهنتون کي د سلګونو زده کړیالانو, استادانو,فرهنګپالو او ادبی شخصیتونو په ګډون جوړه شوه. نني غونډه ثابته کړه چی میرمن ادبی بهیر تل علمی غونډی نیولي او افغانې میرمنو ته د هغوي د حقوقو په پوهاوې کې ستر رول لوبولی. رڼا کلنۍ مشاعرې څلور برخې درلودلي: ویناوې, فرهنګی […]
بشپړ متند ځنګل جګړه ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
په يو ځنګل کي وه جګړه د حيوانانو د سرو بزګړو، د پسونو د غوايانو د تور چرګانو، د سويانو، موږکانو د سپين اسانو، غرڅنيو، آهوګانو د هرې ډلې چي معلوم څو مشران ول د وري په پوست کي شرمښان ول، خنځيران (۱) ول دا مشران چي ول له جنګه ګُريزان ول مړه به هغه ول […]
بشپړ متنخر او پاچهي ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
نن له ځنګله مي راوړې افسانه ده رشتيا که نه ده خو د پند يو خزانه ده وايي يو وخت خر و زمري ته سو ګويان ژړا کوله يې مله مله د خپل بيان ويل دا ستا د ځنګل څه چي حيوانان دي بس ټوله ورځ دوی زما په هکله په بيان دي څوک راته […]
بشپړ متند ښامار هګۍ ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
د پخواني وختو کيسه ده درته راوړې مي خوږه ده په ليري پروت رنګين هيواد کي د ښايستو په کلي ښاد کي ؤ حکومت د عادلانو د مهربانو عاقلانو هغوی دېوال ؤ ګرځولی محکم او هسک يې ؤ تړلی دغه ديوال نه ؤ کلا وه پکښي دننه څه ښکلا وه دلته غنيان چي ول سخيان […]
بشپړ متنژاړي قلم وايي قلم ته ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
ژاړي قلم وايي قلم ته حيران يم زه و دې ستم ته زه بازاري سوم په پيسو سوم ارزښت مي کم په سرو ټکو سوم د پتنګانو شمعه نه يم په تاريکۍ کي ډېوه نه يم منبع د علم پوهي نه يم جام زه د حق د کوهي نه يم سوم زه اوزار د ظالمانو […]
بشپړ متن