حاجي ګل ماد اکا پښېمانه له اوږد سفره ؤ ستومانه کړوپه يې ملا ږيره يې اوږده امسا په لاس کې ې لړزېده سو د خوريي کره مېلمه غواړم ول چای او تشلمه د کور ماشوم سو په ژړا آواز يې جګ سو د غوغا ګل ماد ويل چي ولي ژاړي؟ ورکړئ هر څه چي هغه […]
بشپړ متن
نکاح د ع و غ ـ منظوم نکل
احمد ولي اڅکزی
ليري له ښاره ؤ يو کلی ډېر خوشبخته ورځ يې لېدلې نه وه هيڅکله هم سخته دلته مېشته ول ښاپېران ښايسته خوش رنګه له ميني ډک ژوند يې کاوه دوی څنګ تر څنګه په دغه کلي کي به هره ورځ ښادي وه سر و کال جوړه به خوښي او خوشالي وه دلته به هره ورځ […]
بشپړ متن
