کور / شعر / غزل

غزل

 


ښكار د يوه ښكلي په يو دام شومه
بيا لكه چې لاړمه ناكام شومه
څومره چې د عشق په اوركې پوخ شومه
هومره مې د عقل له خوا خام شومه
ښه دى چې په تاسو كې ښه نه يمه
ښه شوه چې په تاسو كې بدنام شومه
بيا نو د دې ژوند كولو څه مطلب
نه چې د لوګي او نه د جام شومه
دومره وم چې غم د جانان وخوړم
نور نو پاته نه يمه تمام شومه