دپڼو چغار

د لراوبر اداره | جون 9th, 2008


سره ګلونه مړاوي کیږي چې بهار ځي


زړه مې سوځي چې مې اوښکې په رخسار ځي


رنګ مې ورځ په ورځ زیړیږ ي را ته ګوره


بې له تا نه زما روح  زما قرار ځي


په هر ول کې يي د څڼو زړونه بند دي


د بڼو غشي واریږ ي چې په  لا ر ځي


دلته شخړه دضدینو ناورین جوړ دئ


شنه توتیان له ګلستانه په چغار  ځي


طبیبان  يي په اعلاج کې پاتې راغلل


شي دزړه په رنځ اخته بیرته بیمار ځي


تاج په سر دلیونتوب کړه که پوهیږئ


چې نا پوه درله درځي درنه هوښیار ځي


دواعظ دروغ او رښتیا شوله څرګنده


(دپڼو چې تر مهراب پورې چغار ځي«


عاشقان به بریالئ غیږه په غیږ شي


چې ډګر دازموینې له په  وار ځي


خدمتګاربه يي نور څه نصیحت واوري


محتسب او  زاهد بار  له په تلوار ځي

Copyright Larawbar 2007-2024