غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۶۹ کراچي کي د کانګرس ستره غونډه جوړېدونکې وه. زه له څلوېښتو خدايي خدمتګارانو سره په اورګاډي کي ور روان سوم. ډولونه او سرناوي هم راسره وې. پر هر تمځای چي به ودرېدو درب و درز به مو جوړ کړ اتڼونه به مو شروع کړل. په دې ډول مو خلک له خپل […]

غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۶۶ زموږ غونډو ته به معمولن ګڼي ښځي هم راتلې. یوه ورځ مو اتمانزو کي یوه لویه جلسه رابللې وه چي یودم پوځیان راغلل، تر خلکو راچاپېر سول او ورته ویې ویل چي ځئ دلته غونډه مه کوئ. هېچا یې په خوله ونکړل. دوی ډزي پر وکړې او دوه کسان یې پکښي […]

د پکتیا ولایت مدني او فرهنګي فعالانو، ادیبانو، د پوهنتون استادانو او شاعرانو د هېواد د خپواکۍ د سلمې کلیزې په ویاړ د یوې ادبي راټولنېدنې په ترڅ کي وویل، چي دوی به د سلګونه زره شهيدانو د وينو په زور د اخیستل سوې او ساتل سوې ملي خپلواکۍ څخه د قلم په زور پالنه […]

غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۶۵ اکثره ملګري مي خوشي سول خو زه لا ناست وم. دغه مهال د ګاندي جي او لارډ ارون تر منځ د سولي یو تړون لاسلیک سو. زموږ ځینو خلکو ګاندي زما له حاله خبر کړی وو. هغه سیده لارډ ارون ته ورغلی وو او ورته ویلي یې ول چي باچا خان […]

غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۶۰ په ګجرات زندان کي زه او یو دوه تنه نور اې کلاس او نور ټول بي کلاس بندیان ول. زموږ و د دوی دومره توپیر وو چي د شپې به په دوی پسي دروازې بندېدې، خو موږ به د کوټو دباندي هم راوتلای او بیدېدلای سوای. چي ګرمي سوه، نو د […]

۵۸ په ۱۹۳۰م کي د مرغز اوسېدونکي راپسي راغلل او راته ویې ویل چي هلته یې ډېر کار کړی دی. زما څخه یې وغوښتل چي باید ورسم او خلکو ته وینا وکړم. موږ هم ورسره ومنله. غونډه ډېره لویه وه. ملګرو ډېري ښې ویناوي وکړې. زه د جلسې رییس وم. په پای کي مي نوبت […]

غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۵۵ په ۱۹۲۹م کي په لاهور کي د کانګریس ګوند یوه لویه غونډه جوړه سوه. که څه هم زه یې غړی نه وم بیا مي هم ګډون پکښي وکړ. ډېر غټ شمېر ښځو هم برخه پکښې اخیستې وه. پښتانه ډېر ځني اغېزمن سول. ما به هر چا ته همدا ویل چي وګورئ […]

۵۳ کله چي په افغانستان کي د امان الله خان پر ضد د بچه سقاو له خوا بغاوت وسو، نو پښتانه سخت خواشینی سول. امان الله خان یوازنی هغه پاچا وو چي د پښتنو پر نر و ښځو له زړه ګران وو. ده هم په ټول وس او پوره رښتینولۍ د دغه قوم طرقي غوښته. […]

غورچاڼ: عبدالجبار فراز ۵۱ په محبس کي مي د خپل قوم د حالت او وضعیت په باب ډېر ژور سوچ وکړ. دې پایلي ته ورسېدم چي هیڅ قوم له خپلي ژبي پرته نه پرمختګ کولای سي او نه علوم او فنون پکښي پیدا کېدای سي. دا هوډ مي کړی وو چي له خلاصېدو سره به […]