کور / شعر / تېر وختونه

تېر وختونه

زه دي دمينې او وصال په تمه
گرانې تيروتۍ وم ډير
دربــانـدي وپـوهـيدم
چـه وفا نـه کوي تـه
نه دي وه مينه دزړه
صرف به دي تيريستم زه
په تشو،تشو وعدو
درتـه ريشتياخبره
صـــفا،صــفاخبره
وايم هـمدا خبره
دفريبه ډکه فريبکاره وي ته
لـه ما دي وا خـيستۍ زړه
دپاکي مـينې په نوم
تاويل ښــه يې ساتـــــم
زړه دي په زړه کي ايږدم
درســــره زړه بــــدلــــوم
ستاوي صــرف لافــي دخــولي
مــــــــابـــــه دزړه مــــــــــــنلي
پــام هيردي نسي گـراني
تــــير هـــغه تـــير وخـتونه
چه مابه تل درته دمينې مينه ناکه(ټپه)
په مــينه،مــينه بــاندي داسي ويــل:
        مينه په مينه زړه په زړه دي
داستاپـه مينه مې زړه ډيرهوس کـويـنه
تــابـــه هــمدغه ټــپه پــه مينه،مينه تکـرار
تــکرار،تــکرار ويــله:تــکرار،تــکرار ويــله