کور / شعر / غزلونه

غزلونه

                   خدايزده  له   چانه   انتقام    اخلمه
                        د زړه   ازاد  مرغۀ   ته   دام   اخلمه
                        لارې  زما  له  پښو  نه ځان ځاروي
                       زه چې پرې ستا پر لوري گام اخلمه
                       ستا  د  ښکلا  د  نذرانې  په   نامه
                        اوس دې  بلا  د  واړه  قام  اخلمه
                      سپيڅلې  سترگې  رانه  مه  اړوه
                      ترينه د خپل پايښت الهام اخلمه
                      دا مې  د  ټولې  زندگۍ  پانگه  ده
                     د سر  په  سترگو  دې  الزام  اخلمه
                     زړگى دې مات شه بت پرسته دې کړم
                     د   کاڼې   نوم   په   احترام    اخلمه
                    زه خو رسوا يمه چې  ته  رسوا   شې
                     د لارې مينځ کې  دې  سلام  اخلمه


                     000000000


                     ته زما د زړه  درزا  د  سترگو  اوښکه 
                      ارزښتمن راته د خپلې سا په څير يې
                      لالهاند زړه مې احساس د کرارۍ کړي
                       د  قبولې  سسحرنۍ  دعا په  څير  يې
                        تلوسه  مې  د  ژوندون  ايله پوره  شوه
                         چې  زما  د  ليونۍ  سودا  په  څير يې
                        نوې  شان  نوې   بانه  نوې  ادا   کړې
                        دروغجنه  د  وړې  رښتيا  په  څير يې
                         مخاطبه دې   يم  زه   گورې   هوا  ته
                           ښايسته دې دهمدې ادا په  څير  يې