غـــــــــــــــز ل

36 | دسمبر 24th, 2009


لامي دژوند احساسات مړه ندي ژوندي پاته دي
لامي يو څوكرښي ليكلي پرتندي پاته دي
اي دمنزل په لورورغلو مسافرو لارو
غيږ كي مو ستړي قدمونه لاستي پاته دي
لادماليار څهره كي نخښي دغضب وينمه
لامي دهيلو په غوټيو كي اغزي پاته دي
غوږ راته كښېږده درته وبه كړم رنځوره كيسه
يوڅورازونه مي جانانه پرزړګي پاته دي
چي بدرګه ئې تړمو اوښكو بې اختياره كول
هغه زخمونه بې درمانه پخوانی پاته دي
قسمته نورمي دادنيا ته سترګي مه ټيټوه
دلته مي ډيررنګين خيالونه زنداني پاته دي
لاهو لاهوبه سي سقيم له اميدونو سره
دزمانې مغرورموجونه لاياغي پاته دي

Copyright Larawbar 2007-2024