غزل

36 | دسمبر 24th, 2009


څه به شاعروي چې په شعر يې نه مړیږي خلک
خوله مجلس يې چې په منډه اوچتیږي خلک

نشته قاتل نه په لمن دچا دوینونشان
دابه دروغ وي چې بیاهم دلته قتلیږي خلک

نن وي مامورسبا وزیر په دې زرخیز وطن کې
څومره ژر ژر ملګرو دلته رالویږي خلک

دجذب ظرفیت چې نه لري په ناز يې مه غوړوه
کنه نو بیابه دې له ګوتو نه ښویږي خلک

باور پرې مکړه بس تش لا فوته يې سرخوځوه
دلته چې ډزشي دیوبل ترشاپټیږي خلک

څنګه خاموشه مې دزړه په هدیره تیره شوې
دمړو سلام ته خوظالمي لږ ودریږي خلک

پریږده چې وچڼي (حسنه) محفلونه واړه
اخیرجونګړې ته دمینې راستنیږي خلک

Copyright Larawbar 2007-2024