غزل

36 | جنوري 28th, 2010


ستا دحسن په شغلوکـې زه سوزيږم
ښکلــې مخ ته په کتودې نه مـــړيږم
حسرتونه ښه پريمــــانه دي اوزه يم
دطبيب په تمه تمه چـــــــې ګرځيږم
مــلامت نه يم، بيماردخـوږزړګې يم
په ويلودخپل حال ګـــــوره شرميږم
ګيردمينې په څپو کــــــې يم زاهده!
دجنون په سمندرکــــــــې ورګډيږم

ځان خبرکـړه دامان دزړه له حـاله
زوردمينې دې چې تاپسـي کړيږم

Copyright Larawbar 2007-2024